60-61. Méditation ES. — Qlarta. 6i
formalis falfi|tatis & culpœ confiftit, nullo Dei con- 72 curfu indiget, quia non efl res, neque ad illum relata ut caufam privatio, fed tantummodo negatio dici dé- bet. Nam fane nulla imperfeélio in Deo eft,qu6d mihi 5 libertatem dederit aflentiendi vel non affentiendi qui- bufdam, quorum claram & diilindam perceptionem in intelledu meo non pofuit; fed proculdubio in me im- perfedio eft, quod iftâ libertate non bene utar, & de iis, quae non rede intelligo, judicium feram. Video ta-
10 men fieri a Deo facile potuifre,ut,etiamfi manerem li- ber, & cognitionis finitîc, nunquam tamen errarem : nempe û vel intelledui meo claram & diftindam per- ceptionem omnium de quibus unquam eflem delibera- turus indidiffet; vel tantùm fi adeo firmiter mémorise
1 5 impreffilTet, de nullâ unquam re effe judicandum quam clare & diftinde non intelligerem, ut nunquam eius pofTem oblivifci. Et facile intelligo me, quatenus ra- tionem habeo totius cujufdam, perfediorem futurum fuilfe quàm nunc fum, fi talis a Deo fadus efifem. Sed
2o non ideo | pofifum negare quin major quodammodo 73 perfedio fit in totâ rerum univerfitate, quôd quaedam ejus partes ab erroribus immunes non fint, aliae verô fint, quàm fi omnes | plane fimiles elTent. Et nullum habeo jus conquerendi quôd eam me Deus in mundo
25 perfonam fuftinere voluerit,quœ non efl omnium prse- cipua & maxime perfeda.
Ac prseterea, etiam ut non poffim ab erroribus abftinere priori illo modo qui pendet ab evidenti eo- rum omnium perceptione de quibus eil deliberandum,
3o poflum tamen illo altero ■' qui pendet ab eo tantùm,
3. Yo'ir t. Y, p. iSg.
�� �
