02 Œuvres de Descartes. 6.-62.
quôd recorder, quoties de rei veritate non liquet, a judicio fercndo effe ahftinendum; nam, quamvis eam in me infirmitatem eÛ'e experiar, ut non poflim femper uni & eidem cognitioni dcHxus inh?erere. polTum ta- men attenta &. fœpius iteratà meditatione efficere, ut 5 ejufdem, quoties ufus cxiget, recorder, atque ita ha- bitum quemdam non crrandi acquiram.
Quâ in rc ciim maxima & pn-ecipua hominis per- feclio confiftai, non parum me hodiernà meditatione 74 lucratum elfe | exiftimo, quôd erroris & falfitatis eau- 10 fam inveiligarim. Et fane nulla alia effe potefl ab cà quam explicui; nam quoties voluntatem in judiciis ferendis ita contineo, ut ad ea tantùm fe extendat quse illi clare & diftincle ab intelledu exhibentur, fieri plane non potefl ut crrem, quia omnis clara & dif- i5 tinda perceptio proculdubio eft aliquid, ac proinde a nihilo effe non poteft, fed neceflariô Deum autho- rem habet, Deum, | inquam, illum fumme perfcclum, quem fallacem effc répugnât; ideoque proculdubio efl vera. Nec hodie tantùm didici quid mihi fit cavendum 20 ut nunquam fallar, fed fimul etiam quid agendum ut alfequar veritatem ; afl'equar enim iilam profedo, li tantùm ad omnia qure perfecle intclligo fatis atten- dam, atque illa a reliquis, qu?E confulius l^- obfcurius apprehendo, lecernam. Cui rei diligcnter impofterum ^5 opcram dabo.
�� �
