4 EPISTOLA DEDICATORIA. (5-6).
tra&atus antehac à me vulgatos perfedè omnes intel- ligas. Obfcu|riffimi enim plerifque aliis, etiam maxime ingeniofis & doctis, efle videntur; & ferè omnibus ufu venit ut, fi verfati fint in Metaphyficis, à Geometricis abhorreant ; fi verô Geometriam excoluerint, quae de 5 prima Philofophiâ fcripfi non capiant : folum agnofco ingenium tuum, cui omnia aequè perfpicua funt, & quod meritô idcirco incomparabile appello. Cùmque confidero tam variam & perfe&am rerum omnium co- gnitionem non effe in aliquo Gymnofophiltâ jam fene, io qui multos annos ad contemplandum habuerit, fed in Principe puellâ, quae forma & aetate non caefiam Miner- vam, aut aliquam ex Mufis, fed potiùs Charitem re- fert, non poflum in fummam admirationem non rapi.
Denique non tantùm ex parte cognitionis, fed etiam 1 5 ex parte voluntatis, nihil ad abfolutam & fublimem fapientiam requiri, quod non in moribus tuis eluceat, animadverto. Apparet enim in illis eximia quaedam cum majeftate benignitas & manfuetudo, perpetuis fortunae injuriis | lacefiita, fed nunquam efferata nec 20 fraéta. Haecque ita me fibi devinxit, ut non modo Phi- lofophiam hanc meam Sapientiae, quam in Te fufpi- cio, dicandam & confecrandam putem (quia nempe ipfa nihil aliud efl quàm ftudium fapientiae), fed etiam non magis Philofophus audire velim, quàm 2 5
Serenifiimae Celfitudinis tuae
Devotifiimus cultor
Des-Cartes.
�� �
