284 QjJERELA jo3-jo5.
feffor & prœcipuum illius ornamentum, oratione funebri parentavit D. Renerio, qui etiam veftram Academiam plurimum ornaverat ; ac inter multa ad ejus honorem fpe&antia, maximam orationis fuae partem infumpfit in eo laudando ab amicitiâ quam mecum coluerat ; iis in me collatis maximis elogiis, quœ referre verecundia mea non finit. Hîc folùm apponam titulum & conclufionem Elegiae, quam orationi illi, cùm excuderetur, adjunxit. Titulus hic erat : Ad mânes defunâi, qui cum NobiliJJimo Viro Renato des Cartes, no/tri fœculi Atlante & Archimede unico, vixit conjunâijjïme, abdita naturœ & cœli extima penetrare ab eodem edoâus. Et in conclufione ita compellaba t defuncTum :
Et nova quœ docuit, tibinunc comperta patefcunt, Omniaque in liquido funt manifefia die;
Ut merito dubites, utrum magis illius arti, An nunc indigetijint mage clara tibi.
Honeftioribus è veftrâ Urbe haî laudes placuerunt, uti ex eo patuit quôd eas publici juris fieri per Académie veftrae Typographum expedire vifum fuit. | Nec in illas ullius adulationis cadebat fufpicio, cùm eo tempore D. jEmylius nonnifi ex famâ & fcriptis meis me noffet. Nec eas ipfe expetiveram ; nam è contrario, cùm quaedam eodem fpe&antia carmina, ab ipfo condita & ad me miffa ut illa perluftrarem, poftea repeterentur, quôd eorum exemplar nullum haberet, illa tamen praelo vellet committere, honefte me ab il lis reftituendis excufavi. Non quôd mihi à tanto viro laudari volupe non effet ; fed quôd, cum fcirem vix quem poffe fummis efferri lau- dibus à laudatiffimis viris, citra eorum offenfam qui taies volunt haberi neque funt, fatis mihi erat noffe quid de me fentiret, nec id ab ipfo vulgari cupiebam.
Paulo poft, nempe menfe Junio ejufdem anni, G.Voetius prolixas confcripfit thefes de Atheifmo. Et quamvis diferte in illis non nomi- narer, qui tamen me norunt, fatis poffunt percipere jafta ibi ab eo fuiffe fundamenta pertinacis illius calumniae, in quà | femper deinceps perfeveravit. Immifcuit enim illic Atheifmi notis omnia quae ex rumore publico mihi tribui noverat, etfi ex illis nihil nifi bonum & laude dignum* fuerit. Et quod notatu eft digniffimum, me quoque ex fama demum & fcriptis noverat; adeo ut ex illis ipfis dotibus, quœ laudum ^Emylii materia fuerant, Voetius maledicentias fuae venenum confecerit.
a. a Et laude dignum » addition. Voir p. 2o5, 1. 4.
�� �
