400 REGULiE î5-j6.
potiùs quàm caeteris efle interclufas, nihilque ampliùs fe ignorare ingenij defedu vel artis. Sed quoties ad alicujus rei cognitionem mentem applicabit, vel illam omnino reperiet; vel certè ab aliquo experimento pendere perfpiciet, quod in fuâ poteftate non fit, 5 ideoque non culpabit ingenium fuum, quamvis ibi fiftere cogatur; vel denique rem quaefitam omnem humani ingenij captum excedere demonftrabit, ac proinde non fe idcirco magis ignarum effe arbitra- bitur, quia non minor fcientia eft hoc ipfum quàm lo quodvis aliud cognoviffe.
I REGULA IX.
Oportet ingenij aciem ad res minimas & maxime faciles totam convertere, atque in illis diutiiis immorari, donec ajjuefcamus veritatem dijtinéîè & perfpicuè intueri. i5
Expofitis duabus intelledûs noftri operationibus, intuitu & dedudione, quibus folis ad fcientias addif- cendas vtendum effe diximus, pergimus in hac & fe- quenti propofitione explicare, quâ induftriâ poffimus aptiores reddi ad illas exercendas, & fimul duas prae- 20 cipuas ingenij facultates excolere, perfpicacitatem fcilicet, res fingulas diftindè intuendo, & fagacita- tem, vnas ex alijs artificiofè deducendo.
Etquidem, quomodo mentis intuitu fit vtendum, vel ex ipfâ oculorum comparatione cognofcimus. Nam »5 qui vult multa fimul objeda eodem intuitu refpicere,
2 fe omis A. — 1 2 : IX] nona H.
�� �
