402 ReGUL/E
��27-
��tur, ac illud quod omnium diilindiffimè cognofcunt. Ad quod quidem nonnulli longé aptiores nafcuntur, quàm caeteri, fed arte etiam & exercitio ingénia ad hoc reddi poffunt longé aptiora; vnumque eft quod omnium maxime hîc monendum mihi videtur, nempe 5 vt quifque firmiter fibi perfuadeat, non ex magnis & obfcuris rébus, fed ex facilibus tantùm & magis ob- vijs, fcientias quantumlibet occultas effe deducendas.
Nam, e. g., û velim examinare, vtrùm aliqua po- tentia naturalis poffit eodem inftanti tranfire ad locum 10 dillantem, & per totum médium, non ilatim ad ma- gnetis vim, vel aftrorum influxus, fed ne quidem ad illuminationis celeriiatem, mentem convertam, vt in- quiram vtrùm forte taies adiones fiant in inftanti : hoc enim difficiliùs pofTem probare quàm quod quae- i5 ritur; fed potiùs ad motus locales corporum refle- 6lam, quia nihil in toto hoc génère magis fenfibile elfe poteft. Et advertam lapidem quidem non polTe in inftanti ex vno loco ad alium pervenire, quia corpus eft; potentiam verô, fimilem illi quse lapidem movet, ao nonnifi in inftanti communicari, fi ex vno fubjedo ad aliud nuda perveniat. Ver. gr., fi quantumvis longif- fimi baculi vnam extremitatem moveam, facile con- cipio potentiam, per quam illa pars baculi movetur, vno & eodem inftanti alias etiam omnes ejus partes, 25 neceflariô movere, quia tune communicatur nuda, neque in aliquo corpore exiftit, vt in lapide, à quo deferatur.
Eodem modo, fi agnofcere velim, quomodo ab vnâ & eâdem fimplici caufà contrarij fimul effedus poffint 3o
26 nuda omis H.
�� �
