Page:Descartes - Œuvres, éd. Adam et Tannery, X.djvu/452

La bibliothèque libre.
Cette page n’a pas encore été corrigée

440 Régula 49-50.

rerum veritatem percipiendam, proderit ledori, û illis plané rejedis, concipiat omnem omnino cognitionem, quae non habetur per limplicefn & purum vnius rei folitaricG intuitum, haberi per comparationem duorum aut plurium inter fe. Et quidem tota fere rationis hu- 5 man?e induftria in hac operatione prsparandà confiftit ; quando enim aperta efl & fimplex, niillo artis adjii- mento, fed foliiis natur?e lumine eil opus ad veritatem, quae per illam habetur, intuendam.

Notandumque eft, comparationes dici tantùm fim- 10 plices & apertas, quoties quaifitum & datum œqua- liter participant quamdam naturam ; capteras autem omnes non aliam ob caufam pra^paratione indigere, quàm quia natura illa communis non aequaliter eft in vtràque, fed fecundum alias quafdam habitudines five i5 proportiones in quibus involvitur; & prsecipuam par- tem humana,' ( induflria^ non in alio collocari, quàm in proportionibus iftis eô reducendis, vt aequalitas inter quœfitum, & aliquid quod fit cognitum, clarè videatur. ao

Notandum eft deinde, nihil ad iftam aequalitatem reduci polTe, nifi quod recipit majus iK: minus, atque illud omne per magnitudinis vocabulum compre- hendi : adeè vt, poftquam juxta regulam pr?ecedentem difficulîatis tcrmini ab omni fubjedo abftradi funt, 2 S hîc tantùm deinceps circa magnitudines in génère intelligamus nos verfari.

Vt verô aliquid etiam tune imaginemur, nec intel- ledu puro vtamur, fed fpeciebus in phantafiâ depidis

2 omninoow/iH. — i3aliani owis H; addition d'une autre ob omis [lacune). — 17 induibia; main [ratiocinationisj.

�� �