Page:Descartes - Œuvres, éd. Adam et Tannery, X.djvu/67

La bibliothèque libre.
Cette page n’a pas encore été corrigée

Varia. SI

diapente ^ ; tum a e bifariam in d, eftque gd ad ga ditonus ; xumad^ bifariam in c, eftque ^^c ad ^a tonus major ; tum ac bifariam m b, eftque gb ad ^a femitonium majus. Aft^/ad ^e, diateffaron ; ge ad £• J, iclquitonus ; gd ad ^c, tonus minor : gc ad g-^ femiton.um minus. Confonantiœ verô quœ oriuntur ex hac biledione funt ipfas^ meliores: diaparon. quinta, ditonus. tonus ma)or, femitonium

majus'*. ., _ . , .,- ,.

Ouod ctiam meis rationibus confonat, quibus afteritur bilcctio- nem effe facillimam. proindeque jucundilTimam ^ H^ïc vero bifedio in auribus fit hoc pado. Idus unicus gravions chorda; odavre ^^y dupio diutius hxM-ct tempore unici idùs chord* ga, quia demon- ftravimus hanc duos idus cxcuterc quo tempore lUa « umQum, & graviorem tam diu durarc, donec acutior bis audita fit. Nihil ig>tur facilius auri. quàm tempus idùs gravioris bilecarc, pcr tcmpus acutioris. Reliquum verô dimidium gravioris iterum fi bilecet auiis, crit hoc médium tempus, jundum cum tempore idus acutions, fefquialterum ad tempus idùs acutioris. HaîC autem biledio pcr fe occurrit : diximus enim, pulfà acutiore chordà, e)us odavam inferiorem etiam fubaudiri ", duofque idus coalefccre in unum, vel quatuor in duos ; attamen ita ut adhuc quœdam reliqui* diUin- dionis fingulorum iduum exaudiantur i. Unde ht ut gravior, bifecla pcr acutiorem. dividatur in partes quœ nuUo negotio etiam bilccari poffint. At fi gravior pulfctur. non fubauditur odava acu- tior : unde fit ut.^/ad geK quai eft diateffaron, non fit apta divifio

a MS : pafon. . dia omis. Une ligne a été passée, ce qui s'explique par la même syllabe commençant les deux mots diapajon et diapente. Noue restitutio;i est justifiée par tout le contexte, et le point e de la ligne gj. _

b Ibid • gd. Notre correction se justifie par le sens général : ae qui précède et ac qui suit. L'erreur gd s'explique par le voisinage de ga et gd un peu avant.

c. Ibid.: ipfi. ... • 1 -j.

d. Ibid. : minus. Notre correction s'autorise de Jemitontwn majus, 1. .S

et l'erreur s'explique par femitonium minus, 1. 4-5.

e lb\d. : jucundiî/imum.

f Ibid. : in auribus fit hoc paâo répété après gf, comme à la ligne pré- cédente. Peut-être faut-il cependant laisser in auribus dans le texte, la main avant écrit le reste machinalement.

g. Ibid. : ille (faute).

h. Voir ci-avant, p. Sa (m).

i. MS. : exordiantur. Mais o s'explique très bien pour a, et 1 r Hamana pour u (surtout surmonté de Vumlaut).

i Ibid. : gc. Nous avons corrigé conformément au texte, 1. 3 ci-avant.

8 Œuvres. V.

�� �