Cette page n’est pas destinée à être corrigée.
146
CH. IX, DESCRIPTION GÉNÉRALE
| δὲ ὁ ἱερογραμματεὺς προέρχεται, ἔχων πτερὰ ἐπὶ τῆς κεφαλῆς, βιβλίον τε ἐν χερσὶ καὶ κανόνα, ἐν ᾧ τό τε γραφικὸν μέλαν, καὶ σχοῖνος ᾗ γράφουσι. τοῦτον τά τε ἱερογλυφικὰ καλούμενα, περὶ τε τῆς κισμογραφίας, καὶ γεωγραφίας, τῆς τάξεως τοῦ ἡλίου καὶ τῆς σελήνης, καὶ περὶ τῶν ἐ πλανωμένων· χωρογραίαν τε τῆς Αἰγύπτου, καὶ τῆς τοῦ Νείλου διαγραφῆς· περὶ τε τῆς καταγραφῆς σκευῆς τῶν ἱερῶν, καὶ τῶν ἀφιερωμένων ἀυτοῖς χωρίων· περὶ τε μέτρων καὶ τῶν ἐν τοῖς ἱεροις χρησίμων, εἰδέναι χρή· Ἔπειτα ὁ στολιστὴς τοῖς προειρημένοις ἕπεται, ἔχων τόν τε τῆς δικαιοσύνης πῆχυν, καὶ τὸ σποντεῖον· οὗτος τὰ παιδευτικὰ πάντα καὶ μοσχοσφαγιστικὰ καλούμενα. Δέκα δέ ἐστι τὰ ἐις τὴν τιμὴν ἀνήκοντα τῶν παρ’ ἀυτοῖς θεῶν, καὶ τὴν Αἰγυπτίαν εὐσέβειαν περιέχοντα· οἷον περὶ θυμάτῶν, ἀπαρχῶν, ὕ νων, εὐχῶν, πομπῶν, ἑορτῶν, καὶ τῶν τούτοις ὁμοίων. Ἐπὶ πᾶσι δὲ ὁ προφήτης ἔξεισι, προφανὲς τὸ ὑδρεῖον ἐγκεκολπισμένος· ᾧ ἕπονται οἱ τὴν ἔκπεμψιν τῶν ἄρτων βαστάζοντες. Οὗτος, ὡς ἄν προστάτης τοῦ ἱεροῦ, τὰ ἱερατικὰ καλούμενα ἐ βιβλία ἐκμανθάνει. περιέχει δὲ περί τε νόμων καὶ θεῶν, καὶ τῆς ὅλης παιδείας τῶν ἱερέων· ὁ γὰρ τοι προφήτης παρὰ τοῖς Αἰγυπτίοις, καὶ τῆς διανομῆς τῶν προσόδων ἐπιστάτης ἐστίν. δύο μὲν οὖν καὶ τεσσαράκοντα αἱ πάνυ ἀναγκαῖαι τῷ Ἑρμῇ γεγόνασι βίβλοι· ὧς τὰς μὲν λςʹ, τὴν πᾶσαν Αἰγυπτίων περιεχούσας φιλοσοφίαν, οἱ προειρημένοι ἐκμανθάνουσι· τὰς δὲ λοιπὰς ἓξ, οἱ παστοφόροι, | in capite, et librum in manibus ac regulam, in quâ est et atramentum ad scribendum, et juncus quo scribunt, progreditur : hunc oportet scire et ea quæ vocantur hieroglyphica, et mundi descriptionem, et geographicam, et ordinem solis et lunæ, et quinque errantium, Ægyptique chorographiam, et Nili descriptionem, et descriptionem instrumentorum ornamentorumque sacrorum, et locorum eis consecratorum, mensurasque, et ea quæ sunt in sacris utilia. Deinde post eos qui priùs dicti sunt, sequitur qui dicitur στολιστής, id est, ornator, qui justitiæ cubitum, et ad libandum habet calicem : is scit omnia quæ vocantur παιδευτικὰ, id est, ad disciplinam est institutionem pertinentia, et μοσχοσφαγιστικὰ, hoc est quæ ad ritum mactandorum spectant, vitulorum. Sunt autem decem quæ pertinent ad honorem eorum qui sunt apud eos deorum, et Ægyptiam continent religionem : nempe sacrificia, primitiæ, hymni, preces, pompæ, dies festi, et quæ sunt his similia. Post omnes exit propheta, qui apertè in sinu gestat, hydriam ; quem sequuntur qui emissos panes portant. Is, ut qui sit sacrorum præfectus, ediscit libros decem qui vocantur sacerdotales : continent autem de legibus, et diis, et universa sacerdotum disciplina ; propheta enim apud Ægyptios præest etiam distributioni vectigalium. Sunt ergò quadraginta duo libri Mercurii valdè necessarii, ex quibus triginta quidem et sex, qui continent omnem Ægyptiorum philosophiam, ediscunt ii qui antè dicti sunt : reliquos autem sex παστοφόροι, id est, qui gestant pallium, ut qui pertineant ad medicinam, nempe de constructione |
