Cette page n’est pas destinée à être corrigée.
147
DE THÈBES. SECTION I.
| ἰατρικὰς οὔσας, περὶ τε τῆς τοῦ σώματος κατασκευῆς, καὶ περὶ νόσων, καὶ περὶ ὀργάνων, καὶ φαρμάκων, καὶ περὶ ὀφθαλμῶν, καὶ τὸ τελευταῖον περὶ τῶν γυναικίων· καὶ τὰ μὲν Αἰγυπτίων, ὠς ἐν βραχεῖ φάναι, τοσαῦτα. | corporis, et de morbis, et de instrumentis et medicamentis, et de oculis, et postremò de mulieribus. Et res quidem Ægyptiorum, ut paucis dicam, sunt ejusmodi. (Clem. Alex. Stromat. lib. VI, pag. 633, ed. Paris, 1629.) |
II.
| Σεσόωσιν δὲ φασὶν ὕστερον ἑπτὰ γενεαῖς βασιλία γενόμενον, ἐπιφανεστάτας καὶ μεγίστας τῶν πρὸ ἀυτοῦ ἐπιτελέσασθαι πράξεις. ἐπεὶ δὲ περὶ τούτου τοῦ βασιλέως οὐ μόνον οἱ συγγραφεῖς οἱ παρὰ τοῖς Ἕλλησι διαπεφωνήκασι πρὸς ἀλλήλους, ἀλλὰ καί τῶν καθ’ Αἵγυπτον οἵ τε ἱερεῖς καὶ οἱ διὰ τῆς ᾠδῆς ἀυτὸν ἐγκωμιάζοντες, οὐχ ὁμολογούμενα λέγουσιν, ἡμεῖς πειρασόμεθα τὰ πιθανώτατα καὶ τοῖς ὑπάρχουσιν ἔτι κατὰ τὴν χώραν σημείοις τὰ μάλιστα συμφωνοῦντα διελθειν. | Post ætates inde septem, aiunt, Sesostris, qui et Sesoôsis et Sesonchis, rex fuit, qui majores rebus gestis omnes superavit. Quandoquidem verò de rege isto non Græci solùm scriptores inter sese discrepant, verùm etiam sacerdotes Ægyptii, et qui carmine laudes ejus celebrant, non consentanea inter se narrant, nos verisimillima, et cum restantibus in Ægypto signis maximè congruentia, referre conabimur. (Diod. Sicul. Biblioth. hist. lib. I, pag. 62, edit. 1746.) |
III.
| Τὸ μὲν οὖν πρῶτον ὁ Σεσόωσις ἀποσταλεὶς ὑπὸ τοῦ πατρὸς μετὰ δυνάμεως εἰς Ἀραβίαν, συστρατευομένων καὶ τῶν συντρόφων, περὶ τε τὰς θήρας διεπονήθη, καὶ ταῖς ἀνυδρίαις καὶ σπανοσιτίαις ἐγκαρτερήσας, κατεστρέψατο τὸ γένος ἅπαν τὸ τῶν βαρβάρων, ἀδοίλωτον τὸν προτοῦ χρόνον γεγονός. ἔπειτα εἰς τοὺς πρὸς τὴν ἑσπέραν τόπους ἀποσταλεὶς, τὴν πλείστην τῆς Λιβύης ὑπήκοον ἐποιήσατο, παντελῶς νέος ὢν τὴν ἡλικίαν. | Principio autem Sesostris à parente cum exercitu in Arabiam missus (unà militabant etiam simul educati sodales), venationibus se exercuit, et, fortifer evictâ aquarum et ciborum penuriâ, totam illic barbarorum nationem, nondum sub jugum redactam, perdonnuit. Post hæc, ad occiduas legatus terras, maximam Libyæ partem, admodum juvenis, imperio subjunxit. (Ibid. pag. 63.) |
