Aller au contenu

Page:Essai sur l’histoire du droit français au moyen âge, 1846, tome 2.djvu/267

La bibliothèque libre.
Le texte de cette page a été corrigé et est conforme au fac-similé.

DE LA VILLE DE SALON. 253

Si quis rapinam, furtum vel injuriam fecerit, vel aliquem vulneraverit et confregerit et venire noluerit, arbitrio curiæ puniatur de principali, si liquidum fuerit, et nihilominus de contumelia condemnetur.

Si quis vicinum suum cum extraneo prodiderit, vendiderit, vel capi fecerit et ipse exterininetur et omnia bona sua confiscentur; si vero rem vicini sui capi fecerit, rem et interesse vicino suo restituat et alias arbitrio curiæ puniatur.

Si quis furtum vel aliud maleficium per alium sive non proximum, sive proximum, ultra gradum tertium consanguinitatis, perpetratum etiam scienter, et requisitus in specie vel genere per curiam nostram, in termino ab ipsa curia præfixo, cessante justo impedimento, ipsum delinquentem nostræ curiæ revelare neglexerit, vel a delinquente pro ipso celando vel non revelando mercedem vel mercedis provisionem acceperit, pari dispendio facultatum seu pœnæ pecuniariæ cui delinquens subjacere debuerat, subjaceri condemnetur.

Si quis malefactum vel furtum prescierit et curiæ revelaverit, de malefacto de die habeat quartam partem, in justicia quam inde nostra curia habebit; quam revelationem statuimus a curia nostra minime revelari. Nullus herbas accipiat, nec damnum det in hortis alienis, nec accipiat racemos in alienis vineis, nec accipiat fructus de alienis arboribus; et si hoc fecerit, det pro banno duos solidos et sex denarios de die, et de nocte quinque solidos, et nihilominus restituat malefactum.

Et qui hoc revelaverit, habeat medietatem banni et curia aliam, et quicumque intraverit in alienis vineis viridariis seu hortis, cum banneriis, det bannum: quod bannum bannerii ibidem præsentes solvere teneantur.

Item, statuimus quod quicumque collegerit fructus in alienis arboribus sine licentia et voluntate illius vel illorum quorum sunt arbores, pro quolibet pomo, ficu, amigdalo, nuce vel racemo, vel quolibet alio fructu quem ceperit, det pro banno sex denarios usque ad decem fructus et postmodum quantumcumque collegerit, pro singulis fructibus, sex denarios solvere teneatur, de quibus habeat curia nostra medietatem et ipse cujus fuerint fructus aliam habeat medietatem.

Item, statuimus quod nullus audeat rapugare racemos, citra octavas