Aller au contenu

Page:Essai sur l’histoire du droit français au moyen âge, 1846, tome 2.djvu/275

La bibliothèque libre.
Le texte de cette page a été corrigé et est conforme au fac-similé.

DE LA VILLE DE SALON. 261

in carreriis publicis, nec infra macellum, nec teneant sanguinem, nec budellatos super tabulas suas, ad vendendum, sed infra domos suas in occulto; nec inflent renes agnorum nec hædorum nec mutonum nec ovium ponendo aliquid subtus renes, nec ipsa animalia inflent per flatum vol alia fraude quacumque; nec fundant pinguedinem alicujus animalis super ancas ut pinguiores vel grossiores appareant. Aquas de quibus lavant sanguinem carnium suarum non projiciant in vico macelli, nec in carreria publica. Neminem decipiant mentiendo, vel vendant unam carnem pro alia; sed veritatem dicant de omnibus carnibus suis, vel tales vendant omnibus hominibus quales ab eis requiruntur. Si habent transgressores, puniantur in decem solidis et nihilominus carnes amittant, quotiens fregerint vel aliquid prædictorum; et ad hoc firmiter observandum omnes macellarii per sacramentum astringantur.

Item, statuimus quod nemo adaquet, in hieme a festo beati Michælis usque ad festum Paschatis, arbores vel vineas de aqua fontis de Albis nec de aqua Talagarni: a festo vero Paschatis usque ad festum beati Michælis possit quilibet adaquare de prædictis aquis hortos, arbores, viridaria, et alia consueta, de licentia adaquatorum, quos ordinari ad adaquandum annuatim volumus per curiam nostram ad præsentationem et requisitionem proborum castri Salonis habentium possessiones qui adaquare debent de aquis prædictis; et quicumque prædicta fregerit dabit duos solidos et sex denarios pro pena, quotiens fregerit supra dicta.

Item, statuimus quod nullus de aqua Todobræ possit adaquare in hieme nec æstate, nisi tamen a vesperis sabbati usque ad diem lunæ, usque ad ortum solis; qui vero contrarium fecerit prædictam penam solvere teneatur.

Item, statuimus ne aliquis famulus stans cum domino pro mercede audeat ludere ad taxillos vel eysaquetos, de die vel de nocte, intra villam vel extra; et si luserit de die, det duos solidos et sex denarios curiæ nostræ pro pena: si de nocte det quinque solidos; et qui tales ludentes in domo sua recolligerit, det decem solidos; et illi qui ludentes ad taxillos vel eysaquetos et illos qui recolligerint ludentes curiæ revelaverint habeant medietatem penæ et curia aliam.

Item, ad evitandas multas inordinatas et superfluas expensas quæ