Page:Guyot-Jomard - Manuel breton-francais, 1863.djvu/61

La bibliothèque libre.
Cette page n’a pas encore été corrigée
— 55 —

Iein bras é.

Ne badanketged en anaouid.

Sklasset on ged en anaouid.

Baü é men deorn.

Rué hou fri.

Skornet é hou treid.

Tosteit d’en tan.

Éerh a hra.

Chien é ol en henteu ged en éerh.

Penaus monnet d’er vourh ged en éerh ?

Diloh é zou, taiet é en éerh.

Ne jet ketar er scorn, diloh e zou.

Hui a gouéhou m’ar det ar er scorn.

Er scorn a dorrou édan hou treid.

Me gleu er gurun.

Doué d’hur miret ag er gu­run.

Kouéhet é er gurun.

Oh ! peh un tarh gurun.

Burlutet é men deulegad get el luéhed.

Arnan e zou én amzer.

Fang é zou.

Risklus é en doar.

N’en dé ket kaer kerhet.

Tarhein a hra en dé.

Sàuel, é ma goleu-dé.

Dukel é en noz.

Ne huéler tam erbet.


Il fait grand froid.

Je ne tiens pas avec le froid.

Je suis gelé, glacé de froid.

Mes mains sont engourdies.

Votre nez est rouge.

Vos pieds sont gelés.

Approchez du feu.

Il neige.

Tous les chemins sont blanchis par la neige.

Comment, avec cette neige, aller au bourg.

Il y a du dégel, la neige est fondue.

N’allez pas sur la glace, il y a du dégel.

Vous tomberez, si vous allez sur la glace.

La glace se brisera sous vos pieds.

J ’entends le tonnerre.

Que Dieu nous préserve du tonnerre.

Le tonnerre est tombé.

Oh ! quel coup de tonnerre.

Mes yeux sont éblouis par les éclairs.

Il y a de l’orage dans le temps.

Il y a de la boue.

La terre est glissante.

Il ne fait pas beau marcher.

Le jour paraît.

Levez-vous, c’est le point du jour.

La nuit est fort noire.

On n’y voit point du tout.