δεμιης ’ προσδέεται. Τα ο άλλα τταντα δ’σα ^ Stoc χυμών δριμύτητας καΐ άκρησίας φημ εγωγε γίνεσΟαι, τον αύτον τρόπον ’ αποκαθίσταται κρηθεντα και πεφΟε’ντα.
19. "Οσα * τ’ αύ ^ επ τους οφθαλ^μους τρέπεται των ^ευμάτο^ν, ^ ώς ισ/υρας καΐ παντοίας δριμύτητας ε/οντα, έλκοΐ μεν (ΐλέ’^ρα, κατεσΟίει ’ δε Ινίων ^^άθους τε και τα ’ ύπο τοΐσιν 9 6φ0αλμ.οϊσιν, εφ’ ο τι ’° αν επιρρυν), ρηγνυσί " τε και διεσΟιει τον άμ’ί-ι την όψιν •/ιτωνα. Όδυναι δε και καϋμα και " φλογμος έσχατος κατέχει μέχρι τίνος, με/ ρις αν τα ρεύματα πεφΟη καιγένηται παχύτερα, ’^και λημη απ’ αυτέο^ν ιη • το δε πεφΟηναι γίνεται εκ του μΓ/Οηναι, ’* κρηΟηναί τε άλληλοισι και ςυνεψηΟηναι. Τοΰτο ’® δ’, δσα ες την φάρυγγα αφ’ ων ’^ βρά*
1 ’πρόσκειται omnes.-re pro ί’ 2253. — ’ί'.ά cm. 225δ.-άκρα’ΐία ; 2255. — ^ Sic 2U3.2U0,2255, 2145, 2142.-ά-ο/-αθ ;α7ανταί τε vulg. et al.codd.καΐ άττοκαοίστασθχι πεφθί’ντα καΐ κριΟεντα 22 53.καθίσταται 2144.κρ/.6εντα2140, 2145.-κριθε•/τα 2142,2< 41,2145,2255.-κρ•Λ,σοεν-α vulg. et al. codd.Le texte des imprimés et tous les manuscrits, excepté 2233,où la phrase est autrement disposée, ont τε après αποκαθίσταται. Cette particule gêne la construction ; elle me paraît née de la répétition de la désinence ται, dont la prononciation est la même que celle de te. — ^ τε 2233. — ’ περΊ 2253. — ’^ ώΐ om. 2253. ισχυρά 2235, 2143, 2145, 2142. — 7 Β’ 2253. γνάθΛ, 2141. τε cm. 2235. — * im 2253. — 9 2253. οφθαλαοΤς vulg. et al. codd. και ante εφ’ Imp. Sarab. apud Mackium. — ’° r,v 2253.om. 2140, 2145, 2142. — " S’a 22 35. εσ&ίε•. 2233. — " φλεγμος 22 35. — " και λτ’μΥ ! ά. ά. εί’γι vulg. et quid. codd. -και λτμαι ά. ά. v.r, 2140, 2233, 2145, 2142. -και λΐμαι ά. ά. ί’κωσι cod. S. ap. Foes. -και μ/ ; άπετΓΓον ^ 2235.εϊγι du texte vulgaire ne peut subsister ; cet optatif serait une faute contre la langue ; c’est le subjonctif qu’il faut.Î’71 est la correction naturelle d’une erreur de copiste qui provient d’un iotacisme très fréquent. La leçon du manuscrit de Severinus que Foes a placée dans ses variantes, serait bonne, si ce n’est que ΐκωσι est un terme poétique, et je ne sais s’il y a ailleurs dans la Collection hippocratique un exemple de ce mol. Le manuscrit 2253 donne ici un échantillon de la manière bizarre dont un texte peut se transformer sous la plume des copistes ; ii.r, y est pourXry.•/ ;, et άττετττον provient de άτ ;’ αυτών ; la prononciation des Grecs modernes a pu conduire à cette erreur.^ — ’* καΐ κριθηναι άλ, 22 55.κριθτναι 225S. — • καΐ om. 21Λ5. ξυν. 2Ϊ4<. συν. vulg. et al. codd. — Sï 2253. — ’7 Pfa/^ct 2144, -βραχύ 2U0, 2143. βραχο-’-νοντα-. 2144. — ’* y,y.t rrj’iaj/v. 2253. τε καΐ περιττν. 2253. -ιτεριττ• ;. 2141, — ’9 TC.o-jTi&iffiv 2141. τοιούτο’.σι 2142, 21 43. τοιούτοι ; 22 55, vcç•/ ; ;/.. omnes, — ""81 om, 2255. — ^’ τ>’τε 2233. — ’^ παύονται 2255, — ’= r.-,. είναι 2253.γ,γ’.ο^ν. : omnes. — ’■ τοιουτο’τροττον γενίσΟαι άνα-,’/.Λ 2253. — ’ κρίσιν 2253.
