So me comtec n’Izarns que era adoncs prior
De trastot Vielh Mores e d’aicela onor.
Can aguen trop estat vas Fois l’ostejador
C’an fait mal, cel que pogro, en cel païs laor,
Gastada la vitalha, lo blat e la labor,
Se departi la ost can defalh la calor.
E lo coms de Monfort vai ves Rocamador ;
Li abas de Cistel estec el refrichor
En la c[l]austra a Caortz, que no n’eis per paor,
Ni no cuh que n’ichis ans vindreit lo Pascor,
Si el no l’en traiches.
Li crozat s’en partiron si com denan vos diss ;
E lo coms de Montfort s’es en la via mis :
Vai a Rocamador car el o a promis.
Li abas de Cistel estè, so m’est a vis,
Lai dedins a Caortz ab baros del païs,
E prega e amonesta que cadaüs plevis
Al comte de Montfort e qu’el tengal païs ;
E fai faire sas cartas e escriure en pargamis
Que tramet en Proensa a trastotz sos amis.
Cant lo coms s’en anè, el ab lui n’es ichis,
E vai en sa companha lo pros coms Baudoïs.
A Sant Antoni jagon que poisas an malmis,
E van s’en a Galhac.
- ↑
salvar. Et adonc ledit legat an sas gens es anat donar l’assault a ladita tour, laqual a presa amay les que eran dedins ; losquals an fait touts brulhar et cremar, et ladita tour a faita abatre et arasar, amay tout le loc deldit Casses sans y laissar res que fossa. Et quand an agut fait ainsin, s’es retirat vers lodit Rocamado (p. 40-1).