Lor senhas deplegadas a la batalha anerent.
E cels que sont dedins las portas be fe[r]merent,
E si mestiers lor fos mot be se defenderent ;
Can cels de l’ost los viron fortmen s’en esmai[e]rent :
Be sabon tuit lo plus que ladonc vencut erent.
So an fait li rotier que lo camp desrauberent.
Nostri baro frances tuit Monfort ! escrierent,
Santa Maria ajuda !
Lo coms sel de Monfort de ben ferir s’a[r]gua
E venc esperonan el ponh sa espeia nua,
E intra en la batalha per la via batua,
Seguentre lui sa gent qui fortment lo segua ;
Trastot can pot trobar auci e pren e tua.
Li rotier malastruc e la gent mescrezua
Cant los viro venir es aisi esperdua
Que ilhs nos saubo pas donar nulha ajua,
Mas cant lo comte de Foiss c’ot la targa fendua ;
De mots colps c’a donatz es l’espea crussua.
Rotgiers Bernartz sos filhs n’a la preissa rompua,
El cavaer n’Porada que porta gran massua,
N’Isarts de Pui Laurens ; cest en la forsa agua ;
Elh e l’autre faidit que i son pelan la grua
Tans colps i an donat que motz om i trabua.