« E soi totz souts e quites co auziretz d’aital guia :
« Mosenher P. Rotgiers m’a dat la senhoria
« De trastot son castel que contra nos tenia,
« E a preza amistat am mi e gran paria ;
« Es eu li ai promes, si Dieus mi benazia,
« Qu’ilh en sera trop mielhs a trastota sa via,
« E li donrai dos tans qu’il n’ot de manentia.
— Doncas, » ditz lo coms fortz, « ben gran tort en auria
« Si no lh’en era melher la nostra companhia.
« Ja mais nulhs om de vos alunhar nol devria.
— Oi Dieus ! » dizon trastuit, « dama santa Maria,
« Co a fait gran proeza e granda cortezia !
« No a baro en Fransa, ni cug que mais i sia,
« Que l’agues comensea. »
Tota aisela noit tro en la matineia
A mesira Bochart gran joia demeneia ;
E l’endema tan tost co l’alba es crebeia
En es ves Cabaretz lo plus de l’ost aleia.
Lai fon lor acordansa dicha e devizeia ;
Bochartz l’a tot primer, vezent de totz, parleia,
Que als us e als autres de totas partz agreia.
La senha al comte fort an sus la tor montea ;
Lo castel establiron ladoncs nostra crozeia ;
Aisi fo Cabaretz comquis esta vegeia.
- ↑ — 1505. La réd. en pr. suppose que Simon et le légat annoncèrent à P. Rogier, par lettres scellées, leur prochaine arrivée (p. 33). — 1506. Cabaretz, ms. Carcassona ; la correction est manifestement indiquée par le sens : les croisés n’avaient pas lieu de se rendre à Carcassonne, puisqu’ils y étaient (cf. 1443).