224 @dbarb au Såcilmig.
Faœor, banc rationem dubitandi non esse firmissimam. Goncedo tamen illud quoque, imporfectum esse argumentum noslrum, antequam demonstretur, Ens continens existentiam vi suae essentiae, non implicare contradictionem. Quod etsifieri posse puœm, fecit lanîen hacœnus nemo. Habes, vir clarissime, quae hactenus in Cartesii moque argumento desideravi : quae si suppleveris, responso gratissimo plurimum me tibi obstrinxeris. Vale favêque.*)
v.
(îcfbarb au ` Qeilmiå.
Literis Tuis responsum aliquod paravi, quod a reduce Beverendissimo Abbate Loocensi, ad quem illud jam ante miseram, aocipies. Prolixior forasse fui, quam sal. erat : sed quoniam a primis principiis omnia arcessere, omnesque, quibus usus sum, *œrminos définire volui, brevior esse non potui. Si ex principiis solo naturae lumine cognitis demonstrari potest existentia Dei, non puto alio modo illud fieri posso, quam quo id facere œntavi. Sed Tuam ea super re sententiam audire gestio. Vale etc. Rintel. d. 7. Jun. 1677.
vl.
(šdiyarb au 2eibni5.**)
Quam gratae mibi iuermt literae Tuae, vel inde cognoscere polaris, quod aliis quibusdam occupationihus in praesens districtus à Beverendiss. Abbale Loccensi petii, daret mibi banc veniam, ut una atque altéra angaria nihil ad ipsum seribere liceret. Sed simulac Tuas legi, nullam moram interponendam pulavi, quin e vestigio responsionem quandam molirer. Nullum enim in omni philosophia argumenlum gravius neque tractatu dignius est, quam num de exisœnlia summi Numinis quaeritur. Et óum firmiter mibi) ãöafl Sbatnm ieblt. ”) ’Die bcigciilgten Watan iîub bon ïeil›ni3 am Staub : bee ’zlllanuîcripts geidμicbm.
