Idem Graevius scribit mihi Ullrajecto, desiderare se codicem Homeri antiquissimum, qui lateat in Lipsiensi bibliotheca Paulina : non dubito, quin idem jam tum ad vos perscripserit, credoque vos etiam sine admonitione mea viro tam egregio atque inter patriae nostrae decora numerando hujusmodi subsidia non denegaturos. In Cicerone nunc potissimum edendo occupatur, addetque integros fere virorum praestantissimorum commentarios. Idem edi curat praelectiones Baudii in Panegyricum Plinii hactenus desideratas. Priolum obiisse, ex Gallia disco. Amplissimi Frankensteinii in eum notae promissae hactenus, ni fallor, nondum prodiere. Christophori Forstneri epistolas spero editum iri. Addentur, ut ajunt, ephemerides politicae, quas singulis mensibus de praesenti tunc rerum statu in literas inferebat, sed, ut ego arbitror (legi enim manuscriptas) nondum ultimam auctoris manum expertas.*)
XV.
Leibniz an Jac. Thomasius.
Scis, celeberrimum Reinesium, quondam nostrum, Mstum inscriptionum opus reliquisse. Id ille Regi Christianissimo dedicare-constituerat, et Fridericus Brummerus noster ei rei Parisiis institerat, et paullo post defuncto Reinesio illustris Gersdorfius, ni fallor, Serenissimi Saxoniae electoris legatus, secum exemplar ipsum Parisios tulerat. Sed nihil actum est, sive quod alieno tempore, sive quod alieno loco res proposita, aut alioquin difficultatibus nescio quibus impedita fuit. Ego qui cum Domino de Carcavy, Bibliothecario Regis, qui Colberti jussu res literarias curat, commercium colere soleo, inter cetera forte in Reinesianarum inscriptionum mentionem incidi. Ex eo tempore scripsit mihi Dominus de Gravelle, legatus Ordinarius, sive, ut vulgo vocant, Residens regius (Plenipotentiarii Ratisbonae agentis frater) commissum sibi, ut inquireret, qui Reinesii heredes, et quo loco Mstum esset, rogavitque me, ut operam in eo negotio sibi naverem. Addidit, intellexisse sese, gratum Regi munus fore, si offeratur, et certa munificentia recognoscendum, sed et, quod auctor olim quaesiverit, ex typographia regia edendum. Ego inquirere et nuncium ut credo non ingratum perferre in me recepi, et te quem et Rei-
♦) Thomasius erhielt dieses Schreiben den 22. Juli 1671.
