Page:Leibniz - Die philosophischen Schriften hg. Gerhardt Band 2.djvu/369

La bibliothèque libre.
Cette page n’est pas destinée à être corrigée.

356 Qcibnig au bze iiofiw.

tollat inter viatores et confirmatos, nosse velim. Solet ipse libertatis et necessitatis vocabula longe aliter quam Schola accipere. Mihi interim magis Scholarum quam ipsius aut sectatorum ejus formulae probantur. ’ Domina Comitissa de Btlkeburg mihi nuper legendum dedit libellum novum inscriptum : La suite du Comte de Gabalis ou nouveaux entretiens sur les sciences secrètes touchant la nouvelle philosophie, Amstelodami editum apud Petrum Mortier. Is libellus (si quid judico) a viro aliquo ingenioso et docto ex vestris profectus est, qui si non est R. P. Daniel, saltem eum imitatur. Ut olim ad Gallum, qui librum inscriptum le Comte de Gabalis edidit, venisse fingebatur Comes quidam Silesius Cabalae Magiaeque deditus, ita nunc fingitur ad eundem ex Hibernia venisse Johannes quidam Brunus, * doctor Theologus, Jordani Bruni abnepos, Cartesianismi et novorum in Theologia dogmatum defensor, qui vult matériam in extensione consistere, -accidentia nulla esse et tandem miro paradoxo (fere ut Baylius) philosophiam probat maxime religioni adversam, ut tanto major (si Dis placet) sit triumphus fidei. Sed res in tragoediam desinit, nam bonus ille Brunus iratus autori in febrim incidit, atque inde moritur verisimilitér (judicio autoris) damnatus.

Cum olim Berolini totam pene sestatem cum Regina agerem, curiosa lectrice Baylianorum ac similium operum et méditationibus delectata, plerasque difficultates quas Baylius contra religionem movet, primum inter alloquendum, deinde invitante regina annotationibus sustuleram. Eas ut in ordinem rédigerem, petière amici. Feci et nunc recenseo, et videbo an Tibi legendas dare possim ante discessum Tuum, libenter enim etiam vestrorum fruor judicio, sed Tuo inprimis, cujus eruditio facit, ut possis, benevolentia erga me, ut velis, in meis examinandis rite versari. Etsi enim non dissimulem cujus sim partis, libenter tamen ita scribo quantum licet, ut vestros a sententiis meis circa res, quae controversias nostras non tangunt, abhorrere necesse non sit. Scire velim an R. P. Dez quem Rex Christianissimus Hedraeo seu Chaesio coadjutorem dedit, is sit qui olim Argentorati de religionis controversiis libros edidit. Quod superest etc. Dabam Hanoverae 3 Septembr. 1708. c