DESCRIPTION DE PARIS Gallia eum coluit viventem et Neustria/unctum, Gallia et afflictim Neustria mœsta gemunt. Gallia legatum^ reciorem Neustria luget^ Privatimque omnes publica damna dolent, Cardinea^ heu ! vultu reverentia prodit amorem^ Pompa sequens cecidit^ pontificalis honos. Rhotomagi ille gravis^ defuncto authore^ senatus Conqueriturj comitem^ rex Lodoice^ gémis, Gallus marmoreus, campana^ annulataque tecta Expressi quaedam signa doloris habent. Relligio^ pietaSj miser atio^ fœdera paciSy Quae sitiit vivens, interiere simuL Is coltegit opes et amicoSy liquit amicosj Liquit opes y tumula datpia thura nepos. Qui^ vivus, patruo virtute et amore parentans^ Cum patruo functus saxa sub istajacet. Die, hospeSj pia verba, et si tibi consulis, amplum Hoc propriae exemplum conditionis habe. Sur Tautre côté, les vers reproduisent un dialogue entre la France et un voyageur. VlATOR. Quid tumulus ? Quid pulla volunt altaria ? Quidnam Gallia funèbres induis aima togas ? Gallia. Spes mea disperiit^ cecidit mea sola voluptaSy Cardinei cœtus summa columna mit. VUTOR. QuiSypraecor ? Gallia. An nescis ? proies Ambasia^ praesul^ Rhotomagi splendor, palma decusque soli, Legatus GalliSy diadema Georgius orbis Sprevitj santa putans sceptra nef as emere. Liliger, hoc ducCy rex aquilas colubrosque subegit Fulvaque de vincto terga leone tenet ; Ejus et auspitiis statuens hoc urbe senatum Rex pius, et leges et nova jura dédit. Quid remoror^ perierefdes, paxy gloriay virtuSy Justitiae columen vel pietatis amor. FAR
