30 CARTULARIUM
concedo. Quamdiu autem vixerit domina Margarita, soror conjugis
mee, ad quam medietas hereditatis paterne devoluta est, dicti modii
meclietatem persolvet. Ad idem etiam faciendum heredes sui post
ipsam, si heredes habuerit, tenebuntur, ego vero aliam medietatem
persolvam sed si ipsa sine liberis decesserit, cum tota hereditas sepedicti
Miionis ad me et heredes meos pervenerit, ego et heredes mei
qui terram de Nemore possederint deinceps tenebimur ad totum
modinm intègre persolvendum. Similiter de modio annone apud Villemain
a domina mea Berta, matre dicte conjug’is mee, et filio ejusdem
Berthe Gaufrido, sepedictis monachis in elemosinam dato, semimodium
solvere tenemur annuatim. Et ut prefata elemosina monasterio de
Josaphat inconcussa permaneat, nec ab heredibus meis de cetero
possint molestari, presentem cartam eisdem dedi sigilli mei munimine
ccnRrmatam, anno g-ratie M° CC° vicesimo.
Archives départementales d'Eure-et-Loir H. 2021, original en parchemin
muni des las en soie rouge et blanche. Mss. 10103, p. 88. n’’ 13.
Mss. 15418 (Gaignières), f. 70.
CCCLXXXI
1220
Etienne Belutel de Saint-Piat, chevalier, donne à Josaphat le pré dit des Moines, à
Jouy, qu’Albert, clerc de Jouy, et Gathon du Pont, son frère, avaient donné de leur
côté.
De medietate cujusdam prati apud Joiscum quam dederunt nobis Albertus
clericus, et Gatho frater ejus.
Omnibus Xristi fidelibus, ad quos presens scriptam pervenerit; Stephanus
Belutel de Sancto-Piato, miles 1, salutem in Domino. Noverit
universitas vestra me ad preces karissimi mei Garmi, venerabilis
En 1505, fut conclu un accord entre l’abbé de Josaphat et M. de Crouy, seigneur de
Saint-Piat, touchant les censives, et le champart des religieux.