Page:Parépou - Atipa, 1885.djvu/112

La bibliothèque libre.
Le texte de cette page a été corrigé et est conforme au fac-similé.

Est-ce a palò moune qui bin, to ca dit la ? palé donc palò qui c’allé qué to bouche.

— Di Lorapi, mo allé prospété la Counannan, qué Saint flo. Yé bin baille nom lariviè la. Ça danbois la, a couannan qué macoupi, oune so. A bò la, mo wai crage pi beaucoup. Qué oune pitit nègue, yé c’appelé Joustibon, nous kioé oune, oune jou ; mo ca assouré to, li té gros ; so tas té semblé nique caïman.

— Pou prospétion, d’accò ; li gain fatique, li gain dangé ; mé aussi, gnanpoint règloument, kou la placè ; yé pou ca miseré ni couac, ne tafia. Mo millò prospétion, magré so fatigue ; quand mo la placè, mo ca doumandé li pitot, passé mo rété la chankié.

— Mo pa, dit Sorossi, mo pas content prospété ; ou ca wai grise tròpe. Mo fait oune, Sainnemari, hein ! a pas pitit zaffai nous wai. Nous monté montangne, jouq a conça meinme. Mo glissé là-sous oune, ou tendé vliguidipe. Apré bongué, ça la grâce ; sans ça, canmarade, mo té pou ca ici la, ca causé qué to.

— Nous wai Jannao qué Maite bois : Jannao, so tête semblé tête Tonnacri ; a pronmiè foai, mo té ca wai li. Maite bois pa, a oune pied, oune so, li gain ; li ca sauté, lò li ca