Page:Parépou - Atipa, 1885.djvu/16

La bibliothèque libre.
Le texte de cette page a été corrigé et est conforme au fac-similé.

pou charadé, yé ca doumandé li, si ça crapaud qui soufflé li.

Pou so pa, li pou ca craché là-sous dileau canne la. Quand locasion présenté, li ca prend so kiwawa bin ; mé, a pas ça yé c’appelé, oune captainne dileau non ! Pou bò di papié, a noai qué blanc, oune so, li ca wai là-sous. Savanne, côté li lévé, si loin, qui jouq athò, lècole pencò rivé là.

Lò dé zanmi yè la entré la Sazi.

— Qui ça to ca prend, doumandé Atipa ?

— Compè, réponne Bosobio, tout ça to wlé ; mé, pas gros bois la. La danbois, nous ca boai li assez. dé jou, nous gain, pou passé Cayenne la, en nous profité, pou tintin òte quichose.

— Dé labsinthe, coumandé Atipa, tout fò, pou Sazi tendé.

Yé prend oune tabe òbò lapòte.

Dé òte nègue entré, en meinme temps, qué yé. Nègue yé la prend oune tabe, pas loin di Bosobio. Oune di yé té gain lai doctò. Li té ca palé francé, oune so. li dit so canmarade :

Eh bin ! qu’est-ce que tu prenez ? de l’amer ou de la punch ?

— Anmé, réponne canmarade la.

Li doumandé donc, dé anmé yanne.

— To tendé nègue la, dit Atipa. A ça qui