Page:Parépou - Atipa, 1885.djvu/17

La bibliothèque libre.
Le texte de cette page a été corrigé et est conforme au fac-similé.

ca kioé mo, qué yé la. Ou pas savé oune langue, ou wlé palé li, ou wlé fait cranne. Li pas gain quichose mo rhaï passé ça.

— Ou ça criole, palé donc ou langue, passé ou massacré francé.

— Mouché Sazi ça nègue, li wa comprendne ou. Mo pa, mo bin pas savé grand quichose ; mé, si mo té wlé palé francé, mo té wa palé li, mié qui ça. Mo lévé qué blangue, mo allé en france, mo tendé palé francé.

— To wai, Bosobio, nous criole pas gain règue, kou francé ; nous ca palé li, kou nous wlé. Mé, francé a òte bois ; a pas toute chin toute chate, qui ca palé li bin. Blangue meinme qui ça blangue, li gain ça qui ca croché chancé, kou nègue qui la la.

— Lò mo té la chèfrè, mo té coumencé connaite so zaffai. Mo ca assouré to, a zin qué cròc qui landans. Ça mo ca songé moceau, ça latique, qué syntasse. Pou syntasse la pa, frè ! si to pas savé li, to pou ca jain palé francé. Gréméci bongué, landans nous langue, nous pas beinsoin okioué di syntasse.

— A qui ça, doumandé Bosobio, a latique, qué syntasse ? a pronmié foai, mo ca tendé palé di ça.

— Mon anmi houomme, réponne Atipa, mo