Page:Parépou - Atipa, 1885.djvu/166

La bibliothèque libre.
Le texte de cette page a été corrigé et est conforme au fac-similé.

Mayombé ; a yé preintenchon qui c’allé conça. Mo qui gain, chivé cape la, est-ce mo peyé doujenein, pou yé rouçouwai mo milate ? Et pis, qui ça ça té wa avancé mo ; est-ce milate qué nègue pas meinme la ?

— Jouq nègresse ca fait ça bête la, aussi, continoin Atipa ; li gain ça qui millò prend blangue, passé yé marié qué nous. Ça pas trisse non ? Et zòte pas wlé conseil changé lècole yé la ?

— Meinme, passé blangue metté madanme yé la, la collège, qué pitit gnongnon moune, yé té divaite, fait oune lècole qué yé, pou pitit nègresse.

— Pitit nègresse divaite la lanmain moune qui content yé, qui pou ca trouvé yé lapeau trop noai, ni yé chivé trop dou, pou coeffé. Lò la, yé wa çassé qualité di yé houomme òte côté, qui landans lapeau qué chivé.

— Pou lècole, conseil yé la bon ; yé gain, pou fait lècole madanme, mo ca palé to la. Gadé lésanmen yé fait la, toute moune pas wai, mamzelle yé la pi fò, passé massò ?

Lò milatresse la palé, tée !

— Mo chè, réponne so zanmi la, to pou ca poté chapeau, to pas gain soumaqué, to pou ca marié ; ça la haute istocratie milate yé la wlé,