Page:Parépou - Atipa, 1885.djvu/201

La bibliothèque libre.
Le texte de cette page a été corrigé et est conforme au fac-similé.

— Li té gain oune employé, la Matouri la, a dimanche, oune so, li té ca gain travail ; sanmedi, li té c’allé, landans oune pitit charabanc, semblé caisse vèmouth conça ; dimanche, a soai, li ca rouvini Cayenne.

— Oune jou, la chimin, li doumandé oune femme, si li pas wai neinnein Joassin.

— Madanme Joassin, la paroaisse, réponne nègresse la.

— To c’appelé li madanme, rouprendne employé la ; coument to wa appelé madanme blangue, athò ? madanme, a ça qui ca poté chapeau, Cayenne.

— Nègresse la roumassé li bin. To pouvé wai moune insolent, passé ça ? a massogan aussi, oune so, qui ca palé conça.

— Pitit Matouri, a peye boussouanne, qué fronmi tacoco. Yé montré mo la, oune bitachon, òte bò Tangui là-bas, òte bò Larivot, côté oune blangue mangé, toute so fòtine, qué boaite collin. Lò la, boaite collin té rivé, tout nove, Cayenne. A la, mo wai, òbò case blangue la, mangue kiouisse madanme, qué mangue vingtne cinq.

— Li pas gain côté yé té ca fait patie, passé la bitachon Saint pré la. Patie Matabo qué chimin Badouel, pas engnin òbò yé.