Catherine et sainte Marguerite. I. 71. Interrogata an erat vox angeli quae loquebatur ei, vel an erat vox Sancti aut Sanctae, aut Dei sine medio : respondit quod illa vox erat sanctae Katharinae et sanctae Margaretae. Et figurae earum sunt coronatae pulchris coronis, multum opulenter et multum pretiose.
I. 72. Interrogata, quomodo scit quod sunt illae duae Sanctae ; an bene cognoscat unam ab altera : respondit quod bene scit quod sunt ipsae, et bene cognoscit unam ab altera.
I. 72. Interrogata, quomodo bene cognoscit unam [ab] altera : respondit quod cognoscit eas per salutationem quam ei faciunt. Dixit etiam quod bene sunt septem anni elapsi, quod ipsam acceperunt gubernandam. Dixit etiam quod illas Sanctas per hoc cognoscit quod se nominant ei.
I. 72. Item dixit quod habuerat confortationem a sancto Michaele.
I. 73 Interrogata quae praedictarum sibi apparentium venit primo ad ipsam : respondit quod sanctus Michael primo venit.
§ 188. — Vous ne paraissez pas vous douter un seul instant, monsieur Laudet, que quand on parle des voix de Jeanne d’Arc on parle très précisément ; on sait très bien ce que l’on veut dire ; on veut dire quelque chose de très précis. On veut dire saint Michel, sainte Catherine, et sainte Marguerite. Quand on parle
