omnibus veniis, coaclaque vela lempeslalibus pandere, iralosque fluclus sequi, quoscumpie in scoimlos detulissem. Juvabat prospectare slatim a portu sparsa navigia, et apud illud ipsum mare agere principi gratias, qui, clementia sua salva , ultionem hominum terrarum- 2 que diis maris commendasset. Quantum diversitas temporum posset, tum maxime cognitum est, quum iisdem quibus antea caulibus innocentissimus quisque, tunc nocentissimus affigeretur ; quumque insulas omnes, quas modo senatorum, jam delatorum turba compleret ; quos quidem non in præsens tantum, sed in æternum repressisti, in illa poenarum indagine ina elusos. Ereptum alienas pecunias eunt ; perdant quas habent. Expellere penatibus gestiunt ; suis exturbentur : neque, ut antea, exsanguem illam et terream frontem nequicquam convulnerandam præbeant punctis, et notas suas rideant ; sed exspectent paria præmio damna, nec majores spes quam metus habeant, limeantque ■ quantum timebantur. Ingenii quidem animo divus Titus securitati noslræ ullionique prospexerat, ideoque numinibusæqualusest : sed quanto luquandoquedignior cælo, qui tot res illis adjecisti .propter quas illum deum fecimus ! Id hoc magis arduum fuit, quod imperator. > Nerva, te filio, te successore dignissimus, perquam 1 magna quædam edicto Titi adslruxeral, nihilque reliquisse, nisi tibi, videbatur, qui tam multa excogitasti, [, ut si ante te nihil esset inventum. Quæ singula quantum tibi graliæ dispensata adjecissent ! At tu simul omnia profudisti, ut sol, ut dies non parte aliqua, sed stalim totus, nec uni aut alteri, sed omnibus in commune profertur.
4—^ XXXVI. Quam juvat cernere ærarium silens et quietum , et quale ante delatores erat ! Nunc templum illud, nunc vere deus2, non spoliarium ciium , cruentarumcpie praedarum saevum receptaculum, ac toto in orbe s. SrhfTI. postquam..., nihil. — 2. Sic mss., non æ’ics ut quidam volunt.
