Page:Recueil des Historiens des Gaules et de la France, tome1.djvu/461

La bibliothèque libre.
Cette page n’a pas encore été corrigée

272 C. JUL. CJ1SARIS COMMENT.

• An. V. C.

701.

A

¡ 1

B

»

C

n

i

> E

i

t


Yercingetorix ab ralk-ibiis collis suos intra nmnitiones reduxit. Eo die milites aunt paiillù niinùs Dccdfsidcrati.

LJI. Poster» die Cae$ar, cancione advocata, temeritatem cupiditatemque niilitum pp. prehendit quôd sibi ipsi judica vissent, quô procedeuduin aut quid agendum videretur neque signo recipiendi dato constitissent neque à tribunis mil. legatiaque r». -tineri potuissent exposuit quid iniquitas loci posset quid ipse ad Avaricum seraiaaet, quum sine duee et sine equitatu depreliensishostibus, exploratam victoriam dimisiaaet, ne parvuin modo detrimentum in contentione propter iniquitatein loti acciperet. Quantopereeoruin aniiui iiumnitudineinadiniraretur, quos non castrorum nuuiitiones, non altitudo Inontis non munis oppidi tardare potnisset tantopere licentiain «rragantianu|iie repreliendere quôd plus sf, quàm iinperatorem de victoria atque exitu rerum sentiiv existiniarent nec minus se in milite uiodestiam ft contïnentiam quam virtiitem atque aniini îna^nitudineni desiderare. LUI. Mac habita eoncione, et ad extreiniun oratione eonfirniatis militibus, nfob liane eaussnm animo, periiioverentur neu quod iniquitas loei attulisset id virtuti hostium tribuerent eadem de profectione cogitans qua- antè senserat legiones ex rastris eduxit aeieinque idoneo loco i-onstituit. Quiun emiijçetorix nihilo magis in u-(|uiim Ukuih deseenderet, le>i laet») «juestri pra-lio atque eo secundo, in castra exi’ivituiu i-eduxit. Qmiin lio<’ iilein (Mtsterodie ttxisset satis ad Gallicani ostentationein luiiuu’iulain uiilitiiiiiqiie aniiiius coiilirinuiulos t’actum existimans, in .îxliios castra moit. Ne tum i|iiidein insecutis liostibus m die ad Hunien Klaver ponteni refetit atque exercitum transduxit.

l.l Ibi à ii-iduiuaro atque Kjx)i«-<l<)rij ;e Ivluis ap{M>llatus discit cimi omni t(|uil.itu l.ita ituin ad sollicitaudos .*V>luos proliftuin opus esse et ipsos pravetlere ad (̃«>iiliiiii.ui(l.iiii civitatem. Htsi inultisj.ini rébus |>erfidiam .Kchiorum (’«esiir jK’rspectain haïn’lut atque lioriun diseessu adtnatiirari delW-tioiiem ciitatis existimaUit ; tameii rctiiifutlus i-os non i-eusuit ne aut infern’ injuriait ! ideretur, aut daiv timoris .ili(|u.iiii sii*picionciu. Discedentibus his, breiter sua in lvluos met ita tjH)suit quos et i|uàm luimiles aecepisset eompiilsos in oppida inultatos aj ;i is, <>mnil)us ereptis copiis, iinposito sti|>eiidio, obsidibus siiiitma cuin contunielia extortis, (|iiaiu in fbrtuiiam i|iiamque in aiiiplitiidinem dediixisset ; ut non solùui in pristiniiin statum redissent s»tl omnium tem|H>rum dii ;iiitat(tii »’t ^ratiam anttvessisse ul.’i’i’utur. liisdatis mandatis co>,ilt v dimiMt.

l. NouMlunuin erat a oppidum Ethiorum ad rijMs l,ij ;tris opportuno ltH’O |M»itum. Uni ; Gisir omîtes t>bsides (îallia-, friAneutuiii pci-uni.un publicain sttonim atque exen-itùs iin|Miliineutoi’iiiii m.i^nam [milcm eontiilerat luic itia^niini iiuiiKi uni cquoi-um Itujus 1 >< 1 1 i caussi in Italia atque Ilispania coemtoiiiin iniserat. Ko quiun Knoredorix iriluiuanisque enisM’iit, et de statu éixitatis eo^noiss«’nt I.itaicum Itiliraete ab Kduis reeeptum qmxl est oppidum apud eos maxiiita’ auetorit.ttis (’<onictnlitanem m.ij ;istratum iii.i^nani(|iir partem seuatùs ad ému comeiiiss»’ lepatos ad ercinj ;etori$ ;ein de jkic»1 et amieiti.i loinili.uul.i publiée missos non prateiiiiittendum tantum eoinmoiliiin existituaerunt. It.ique inlerleetis Noviodunt etistotlibus, <|uii|ii<- e«i ne^otiaitdi aut itnitri> taussa eou encrant pecuiuam atijiie ei|iios iuter m1 p.utiti Mint (absides eisitatmn 1 >i I >i.m 1 • ad ma^istratum deiluceiidoseuiaveiiint oppidum, quod ab se teneri non po.se jutlicabant ne cui esset tisiii Ilomanis, ineeiideruut trumenti quinl subito pottienint naubiisavexcrunt reli<|iium (liimine atijiie ineeiulio foi i iijki mit ipsi e iinitimis re^ionibiis copias <-oj ;eie pra*sidia custo<lias<|ue ad ripas I.i^eris disponere et|iiitatuni(|ue omiiibuâ liK-is, injicicndi timoris eaussii. osteutare ca’-perunt ; si aut re truiiicntaria Ilonianos excludere aut adduetc» iuo|)i.i ex Proiiu-ia expellere jH)Ss»’itt. Quam ad spein niultiuu eos .i(lju.il).il «|ih’mI l.i^er ex ni ibus crcvciat ut omniiio vado transi ri non posse ideretur.

I,I. Otiibus rébus eo^nitis ’Grsar matunutdunt sibi eensuit si esset in pernciendis jM)iilil)us |mi i« litaiuluin tit priîis qiuini esseltt majores eo copia1 coactae dimieai’et. Nain ut eomiiiutato eonsilio iter in proxinciain converteret id ne tuin (|uidem iii-ccsstrio facicnduiu existimabat (|uum inlaniia atque indi^nitas ici et »)p|H)situs nions (icbcnna iaruiii(|ue drilicultas iinjHilicbat tum maxime quod i.i ll.x oppiilnni il«|K>in «i-uxi a|i|« ll.ilionc I.- iwris slc.t a iwtv llimo i u f rv i n^iioiiiiii^tuin fuis- (ull. j^, 3H3. M’ NlU rilllll) fAi’J’f • IIUIHJ 1MI>||U1I1 t~Nl illl Olttlut’Uadjungi