A
fi ci
adversus se maliierint quant armis tuttri socios ne se quidam paçnn qtMun uB «ferant aspernari, si Gallis egenùbus agro, quem latiùs poa&kkant quàm cotant Qttsini, partent liiuum concédant atiter pacem impetran non pake. Et* responsum coram Romanis, se accipere velk et si negetur ager coram iiadera Romanis dimkaturos, ut nundare doraum posaent, quantum GaBi virtute caetero» mortale» prestarent. Qiiodnam id jus esset, agrum à posseasoribus petere, aut minari arma ? Romanis qiurrentibus et quid in Etruria rei Gallis esset ? quum ilti se in armis jus ferre, et omnia fortium virorum eue, ferociter dioerent, accensis utrimqne animis ad arma discurritur, et prœliuin conseritur, Ibi, jam urgentibua Romanam url>eni fatis légat contra jus gentium arma capiunt. Nec id clam esse potuit quum ante signa Etruscorum tres nobilisainii fortissimique Romaine juventutis pugnarent Utitùin eminebat peregrina virtus. Quin etiam Q. Fabius evectus extra aciem equo durent Gallorum ferociter in ipsa signa Etniseorum incursantem per latus transfixum hasta octïdit spoliaque ejus legentem Galli agnovere perque totam aciem Romanum legatum esse signuin datum est. Oniissa inde in Gusinos ira, reeeptui raniint ininantcs Romanis. Krant qui extemplô Romain eundum cernèrent vieere seniors ut légat i priùs initterentur questum injurias, postulatumque ut pro jure gentium violato Fabii dederentur. Legati GaDorum quum ea sieut erant mandata exposuissent, Senatui net- factuiu plaeebat Fabiorum, et jus postiilare barbari videbantur. Setl ne id (jiuxl plaeel>at, decerneret in tantie riobilitatis vins ambitio obstabat. Itaque nf jolies ipsos eulpa esset cladis forte Gallico bello aeeeptse, cogriitionem de postulatis Gallomm ad populum rejieiunt ubi tanto plus gratia atque opes valuere ut <]iu>riun de Kvm agelwtur tribuni militum eonsulari potestate in inse(|uentem annum oivarentur. Qiio facto linud seeus quàm diguum erat infensi (îalli Ih-IIiiiii propiilam minantes ad suos redeunt. Tribuni militum cum tribus Fal)iis ci-eati Q. Sulpieiiis Ix>ngus Q. Servilius «juartùm Ser. Cornélius Maluginensis. Oiium tanta moles inali iustaret (adeô oecan-at animos fortnna ûbi vim sua m ingrueutem lion yult) eivitas ; quie adversus Fideuatem et Vetenteen hostein alios»|ue linitimos jK)pnlos ultima experiens~auilia, Dietatorem multis tempestatibus divisset ; ea tmx inaudito lioste ab (Veano terr.tnumjue ultimis oris bellunî, ciente, niliil extraordinarii imperiï aut auxilii cjuiesivit. Tribuni quorum temeritate Wlum contraetum erat, simmur rerum pneerant deleetumque nihilô aivuratiorem quàm ad média bella hak’ri solitus erat exténuantes etiam fainam l>elli lmbebant. Intérim Galli, jM)st(]uàm aeeejK’re ultrô honoreni habitum violatoribus juris humani elnsiim<|iie sua m legationem <*ss<- flagrantes ira, eujus impotens est gens confestim 1 signis eonvulsis, citato agmine iter ingrediu’itur. Ad quorum pnetereuntium raptim tuniulluin (jiium exteri-ita* url»es ad arma «•oï.viirrerent fuga(|ue agrestiuin fieret ; Ro-Clusinonim deineeps, inde aliorum populorum pluriniùin termris Romain celeritas hostium tulit quippe quibus velut tuiimltuario exereitu raptim dueto .Tgri* ad iindeeiiiiiiiii lapidem m’eursum est, qiui fliimen Allia Crustiiminis montibiis pra-alto defliieiis alveo hautl multùm infr.i viam Tilierino amni miseetur. Jam omnia eontra cinà(|iie hostium plena erant et nata in anos tumultus gens, truei eantu elamoribiis<|iie variis horreiulo eùiieta eonipleverant sono. llii Tribuni militum non lo*o eastris antè eapto non pneiininito vallo, quô reeeptus esset non Deorum saltem sj non liomiiuuu memores ; née tue K litato instruunt aeiem diduetaifi in coriiua nf eireumveniri multitutiine liosUum pussent. ee tamen .i<|uari frontes poterant «|Uiini extenuando infirniam et ix coli»>rentem mediam a<iem liabertùtt. Pauliun erat ab dextera editi loei quem subsidiariis repleri plaeuit eaijue res ut initium pavorisac fug.TP sic una sains lugientibus fuit. Nain a > Ilirnnus regulus (iallonim in pjuieitate hostium artem maxime tiinens, ratusatl i»l eaptuin su|>eiïoreiii Kkiiiii ut ubi Galli eiim aeie legioiium m-ta fronte <*om-iirrissent subsidia in aversos transvei-sostjue impetuin darent ad subsidiarios signa convertit si e«)s Kh-o depulisset, baud dubius faeilem in ;equo campi tantùm sup.ranti multitudine victoriam fore adeo non fortuua riuxlô, sed ratio etiam cum Iwrhari» >tal>at. In altéra aeie niliil simile Romanis, non apud duees, non C «
n
E
n
si
©
i1
H
P
F
n
I
a
t
fi
r
s
t
t
t
t
<
i
I
i
main se ire magno elainoi-e sigiiificabant quactunque ibant e<|uis yirisque longe ac latè fuso agmine immensiim oldinentes lot"i. Se<l antwttlente fa ma nuneiisque (a) Br.ni.us illi- jaufivlo tlm-rsu» crat ab co <|ui centum (>ost anni» et ani|.liùs in Grxriun imipUoocin DE GALLIS. 393
Ssij
~z :»~
Cap. 37.
Vn. U. C
.
Cap. 38-
