Page:Recueil des Historiens des Gaules et de la France, tome14.djvu/174

La bibliothèque libre.
Cette page n’a pas encore été corrigée

t

ET ILLUSTRIUM VIRORUM GESTIS.

49

A » «t, apostolicæ æquitatis concesaone Cluniacenû ooenobio retolidimus, et ut > Uberè possideat omnino præcipimus ; sanctimonialibus <pæ praedictum Poliacum > invaserunt, ex parte beatorum apostolorum Petri et Pauli præcipimus, ut usque ■ ad primam dominicam [«xîximæ Quadragesimæ eumdem lo^m dimittant, a eumque monachis quos ejecerunt, ex integro restituant. Quod si facere noluerint, , ab introïtu ecclesiæ [et communione] corporis Dominici et sanguinis post > prædictum terminum eas omnino separamus ; et ne in eadem Poliaci ecclesia, y quamdiu ipsæ sanetimoniales ibidem remanere pr«sump«erint, divinum ofticium > celebretur, apostolieà interdictione prohibemus. Si quis autem clericorum aut > laîcorum prædicta sanetimoniales contra interdictum nostrum ad obtinendum s eumdem locum aliquo inalo ingenio vel violentià adjuvare ac defendere ausus n » fiierit, sciât se ab omnium eeclesiarum introitu et à communione corporis et

  • sanguinis Domini esse separatum, donec resipiscat. *

1

NOTITIA DE ECCLESIA S. EUGENU DE VIANCIO,

Scripta ab anonymo (a) Albiensis ecclesiæ canonico. Apud Baluùum, tome VI Mùcelhmemum, pag. 431 et teqq. Ex prædictis antiquorum testamentorum codicillis ecclesiam S. Eugenii de Viancio *alodium esse atque fuisse episcopi Albiensis et canonicorurn ecclesiæ C Albiensis sedis coniperimus ; ex quorum providentia et cura ab antiqui.s temporibus, RegeGiroloet Agamberto( !) ejusdem principis contemporaneo et Albiensis ecclesiæ episcopo, Viancium regebatur usqiie ad tempora quibus Frotardiis Albiensem episcopatum obtinuit. Hic ergo Albiensem episcopatum ambitione (c) adeptiis est, datis pro episcopatu equis numéro quindecim poténris pretii Froterio Nemausensi episcopo et Bernardo ejus germano, qui pro inductione episcopi Albiensis pecuniam non parvam aecipere erant soliti, ita ut nonnisi de eorum manu episcopatùs ille posset halieri. Sicctue episcopatu adepto, de simonia coram præsentia domini Papæ Gregorii septimi, alio nomine Aldebranni * vocati, accusatus est ; à quo cùm canonicè evocatus fuisset, Romam venit, haliens itineris sui socium Conchenseni grammaticum Hugonem nomine. Erat eodem [tempore] quidam Ravennæ archiepiscopus, (iuibertus((f) nomine, papatnm ambiens, qui ad invidiam domini Gregorii D septimi à quibusdam seditiosis Papa electus fuerat. fliinc adiit, quia à domino l’apa Gregorio septimo Auditus Romæ fuerat, et pro simoniaca hœresi repulsus. Cujus deposcenssuffragium, literas quidem ab eo aecepit, reversusque celavit eas, et alias ex nomine Gregorii VII prænotatas Albiensis ecclesiæ canonicis pi-æmonstravit : <pii noniini ajiostolico reverentiam adbibentes, tune quidem susi’eperiint eum. Paucis vero evolutis diebus, granimaticus Conchensis Hugo, cùm nuilam quam sibi promiserat nollet dare, literas quas à ftavenate episc-opo acceperat, reddidit Gauslierto religioso viro, Albiensis ecclesiæ thesaurario, et eas qiiasex nomine Gregorii I1 prænotans nionstraverat, non ab eo accejitas indicavit, et quomodo ab eo repulsus abjectusqiie fuisset, narravit. Quo certissimè comproliato, tandem ab Hugone Lugdunensi episcopo, tnnc Romanæ sedis legato, conimonilus est et evocatus Tolosam. Celebrato ibi concilio (e), et nec agere ipse per se, nec acturum etiam procuratorem mittere curavit : unde comprobato rertissimè quùd esset simoniacus, præscriptus Hugo Lugdunensis pontificale ei oflicium interdixit, et excomnmnicavit eura m concilio illo. Sub qua excommunicatione biennium egerat, cùm quidam ’Hikfrbranni.

E

a) Srribt’bat bic anonjrmu* circa medium «aeoïli

III , unde nihil miram, »i, mIvI rei geilai ■«■eritale , parachronismoa admittil , de temporibus Al>Quantulùin à le

(b)tCorr. AmtUo, qui viiil tempore Caroli, cui Zi"""’tHugotCapetus . nam in «rie

Albiemuum episcoporum nullos Agamfacrius. /’oct- , t. 11, pr. TOI. m.

W Anno 1066 , Frotaidus Albiensem

palum sdeptus est. De Froterio

Terne XIV.

episco*

Bemardo,- vide

iostruna. nov. Galliæ Chrisl. t. I, p. 4. oum. V^Il. (</) Guibertus anno 1080 p»«udo*papa elextus fuit, Clemens Uf appellatus ; verùm Frotardus Grv^rium lon^ antè adierat , ut ea moa dicemlis patebit.

^e) De hoc comilio siU-nt historici omnes : quod, nî commentiliuia sit. ante ano. 1080 celebratum fuit, ei. aïox ilicendis. tVr{>eràui igitur llu^ooetn hugdunentem episcopum vocat , tjuam illc dijfni-Utem DoiiDÎsi aono 1083 aasecutus est.

G

i

J