Page:Apulée - Les Métamorphoses, Bastien, 1787, I.djvu/185

La bibliothèque libre.
Le texte de cette page a été corrigé et est conforme au fac-similé.

vasculis raptim remotis, laciniis cunctis suis renudata, crinibusque dissolutis ad hilarem lasciviam, in speciem Veneris, quæ marinos fluctus subit, pulchrè reformata ; paulisper etiam glabellum feminal rosea palmula potius obumbrans de industriâ, quàm tegens verecundiâ : Præliare, inquit, et fortiter præliare : nec enim tibi cedam, nec terga vortam. Cominùs in aspectum, si vir es, dirige ; et grassare naviter, et occide moriturus ; hodierna pugna non habet missionem.

Hæc simul dicens, inscenso grabatulo, super me cessim residens, ac crebra subsiliens, lubricisque gestibus mobilem spinam quatiens, pendulæ Veneris fructu me satiavit ; usque dùm lassis animis, et marcidis artubus defatigati, simul ambo corruimus inter mutuos amplexus animas anhelantes. His et hujuscemodi colluctationibus ad confinia lucis usque pervigiles egimus, poculis interdùm lassitudinem refoventes, et libidinem incitantes, et voluptatem integrantes. Ad cujus noctis exemplar similes adstruximus alias plusculas.

Forte quâdam die mecum magnopere Byrrhæna contendit apud eam cœnulæ interessem : et, cum impendio excusarem,