maritus, et cuncta se facturum spopondit. Atque etiam, luce proximante, de manibus uxoris evanuit.
At illæ sorores percontatæ scopulum locumque illum, quò fuerat Psyche deserta, festinantes adveniunt : ibique deflebant oculos, et plangebant ubera ; quoad crebris earum ejulatibus saxa cautesque parilem sonum resultarent. Jàmque nomine proprio sororem miseram ciebant : quoad sono penetrabili vocis ululabilis per prona delapsæ, amens et trepida Psyche procurrit è domo, et quid, inquit, vos miseris lamentationibus nequidquam affligitis ? Quam lugetis, adsum. Lugubres voces desinite, et diutinis lacrymis madentes genas siccate tandem ; quippè cum jàm possitis, quam plangebatis, amplecti. Tunc vocatum Zephyrum, præceptis maritalibus admonet. Nec mora, cum ille parens imperio, statim, clementissimis flatibus, innoxia vectura deportat illas.
Jàm mutuis amplexibus, et festinantibus saviis sese perfruuntur : et illæ sedatæ lacrymæ postliminio redeunt, prolectante gaudio. Sed et tectum, inquit, et Larem nostrum lætæ succedite, et afflictas animas cum Psyche vestra recreate. Sic allocuta, summas opes domûs aureæ, vocumque servientium populosam familiam auribus earum
