malfermis. — Rekta vojo estas pli mallonga, ol kurba. — La lablo staras malrekte kaj kredeble baldaŭ renversiĝos. — Li staras supre sur la monto kaj rigardas malsupren sur la kampon. — Malamiko venis en nian landon. — Oni tiel malhelpis al mi, ke mi malbonigis mian tutan laboron. — La edzino de mia patro estas mia patrino kaj la avino de miaj infanoj. — Sur la korto staras koko kun tri kokinoj. — Mia fratino estas tre bela knabino. — Mia onklino estas bona virino. — Mi vidis vian avinon kun ŝiaj kvar nepinoj kaj kun mia nevino. — Lia duonpatrino estas mia bofratino. — Mi havas bovon kaj bovinon. — La juna vidvino fariĝis denove fianĉino.
mezo milieu.
kreski croître.
dika gros,
larĝa large.
lumi luire.
mola mou.
turmenti tourmenter.
senti sentir, éprouver.
beni bénir.
nobla noble.
rekta droite direct.
kurba courbe, tortueux.
kredi croire,
renversi renverser,
supre en haut,
monto montagne,
kampo champ,
koko coq.
nepo petit-fils.
nevo neveu.
mière ; mais il faut évidemment un écartement plus grand de ces deux mêmes battants pour constituer la seconde. L’Esperanto est donc logique en ne confondant pas les simples négatifs avec les contraires ; il y a une nuance et souvent une très forte nuance entre les uns et les autres. Ainsi être neriĉǐa (non riche) est beaucoup moins regrettable que d’être malriĉa (pauvre).
À côté des négatifs l’Esperanto possède encore les privatifs constitués par sen (sans) employé comme préfixe. Ex. : senhonta sans honte, éhonté ; senriska qui est sans risque, sûr ; senĉesa qui est sans cesse, continuel ; senrompa qui est sans rupture, continu.
