^ l ; • « VV ’ 1 ’ 1 • 1 V 1 ’ J
HISTORIA 3S
’ V 1 , .j Vl. ’ ^ ’j • " ’H
A ipsa obsidio fermé per septem hebdomadas ; éecedeote vtrô exercitu, saepedicta aqua retraxit se et fecta eat modicissima sicut prit». 0 Dei .magnalia ! 6 bonitas Redemptoris ! Item aliud miraculum. Cùm reoederet Comes à castro Minerbæ, pedites exercitus mansiunculis quas fecerant peregrini de ramis et frondibus
ignem miserunt ; cellulae autem, quia erant siccissimae, ita statim accensae sunt et tanta in altum per totam vallem flamma erupit ac si aliqua civitas maxima combureretur.
Erat autem ibi quaedam cellula de frondibus similiter, in qua sacerdos quidam tempore obsidionis celebraverat, aliis mansiunculis circumclusa ; quae ita miraculose ab igne est illaesa servata, ut nec etiam aliquod in ea adustionis indicium appareret, sicut à venerabilibus personis quæ prœsentes erant audivi. Statim currentes nostri ad mirabilem visionem, invenerunt quod cellulae quæ combustae sunt, illi cellulae quæ incombusta mansit, undique ad dimidii pedis spatium junge-B bantur. O virtus immensa ! ’
XXXVIII. Miraculum aliud quod contigit apud Tolosam, dum esset Comes roio»* »p noster in obsidione Minerbæ, hîc duximus inserendum. In civitate illa, prope pa- ^Tn latium Comitis Tolosæ est quaedam ecclesia (undati in honorem B. Mariae Vir- riem fu%« ginis ; parietes autem illius ecdesiæ de novo erant forinsecus dealbati. Quodam autem die ad vèçperum, cœperunt videri inlinitæ cruces in parietiiyis ipsius eeclesiæ circumquaque , quæ videbantur quasi argenteae ipsis parietibus albiores. Erant autem cruces illæ semper in motu, apparentesque subito, statim non videbantur. Siquidem inulti eas videbant, sed aliis se ostendere non valebant ; antè enim quam posset digitum levare quis, disparueraterux qpam volebat ostendere : nam in modum coruscationis apparebant nunc majores, nunc mediae, nunc minores. Duravit visio C ista ferè per quindecim dies singulis diehift ad vesperam, ita quod férè omnis populus civitatis Tolosæ hæc viderunt. Ut ver^fides dictis adhibeatur, sciat lector quôd Fulco Tolosanus et Raimundus Uticensis episcopi, et abbas Cisterciensis , apostolicæ sedis legatus, et magister Thedisius, qui in Tolosa tunc erant, istud viderunt et mihi per ordinem narraverunt. Accidit autem, Deo disponente, quod capellanus praedictae ecclesiæ cruces videre non potuit praenotatas. Quadam igitur nocte intrans ipsam ecclesiam, dedit se In orationem, rogans Dominum ut sibi dignaretur ostendere quod viderant ferè omnes. Subito autem vidit innumerabiles cruces non in parietibus, sed in aere circumfuso, inter quas una cæteris major et eminentior cunctis erat. Mox egrediente majore de ecclesia, omnes egressae sunt post illam, eo-perimtque recto cursu tendere versiis portam civitatis ; sacerdos autem, vehementissime stupefactus, cruces illas sequebatur, et, dum essent in egressu D civitatis, visum est sacerdoti quôd quidam tendens in civitatem , reverendus et decorus aspectu , evaginatum tenens gladium , crucibus illis praebentibus ei auxilium, quemdam magnum hominem egredientem de civitate in ipso egressu inter-’ fecit. Saepedictus itaque sacerdos, factus quasi exanimis prae timore, cucurrit ad dominum Uticensem episcopum, procidensque ad pedes ejus, istud sibi per ordinem enarravit.
XXXIX. Circa idem tempus, Comes Tolosanus, qui, sicut suprà dictum est, ac- Comite Toiocesserat ad dominum Papam, redierat à oiria Romana. Dominus autem Papa, sicut *ano superiùs tetigimus, mandabat episcopo Regiensi et magistro Thedisio, ut pnrfato 1™ ,^ Comiti indiceret purgationem super duobus maxime criminibus, super mortem nibits urgente, videlicet fratris Petri de Castronovo apostolicæ sedis legatr et super crimine hae-E reseos (a). Magister verô Thedisius intravit Tolosam, dum essent nostri in obsidione Minerbæ, sicut continetur in praedicto miraculo, ut super indicenda purga- : tione dicto Comiti consuleret abbatem Cistercii, qui erat in partibus Tolosanis , et ut, de mandato summi Pontificis (b), secundum formam ecclesiæ cives absolveret I Tolosanos , recepto scilicet juramento quôd starent mandato ecclesiæ ; sed episcopus Tolosanus jam absolverat eos juxta formam praedictam, acceptis insuper ! pro obsidibua et securitate decem civibus de melioribus civitatis. Cùm intrassel praedictus magister Thedisius Tolosam, habuit secretum colloqyiura cum abbate ii. itl
4
(a) Iunocentii litar»a vide lib. Xfl, epist. 153. derantur, vulgavit D. FaiutUe inter probatione» b) «• Innocentii liter»», qtue in regiam dai- tomi IU Hirton. Occiuna, coi. S39. Tome XIX. E
