αἱ δύο, ὡς ἀπὸ τοῦ νῶϊ, νωϊτερος· ἀπὸ δὲ πληθυντικῶν αἰ πολλοὺς, ὡς ἀπὸ τοῦ ἡμεῖς, ἡμέτερος. Τῶν δὲ ανττωνυμιῶν αἰ μέν εἰσιν ἀσύναρθροι, αἱ δὲ σύναρθροι. Ἀσύναρθροι μὲν οἶον ἐγὼ, σύναρθροι δὲ οἶον ὁ ἐμός.
23. Περὶ προθέσεων.
De prepropositionibus.
Πρόθεσις ἐστι λέξις προτιδεμένη πάντων τῶν τοῦ λόγου περῶν ἔν τε συνθέσει καὶ συντάξει. Εἰσὶ δὲ πᾶσαι αἱ προθέσεις ὀκτὼ καὶ δέκα· ἐν, εἰς, ἐξ, πρὸ, πρὸς, σὺν, ἀνὰ, κατὰ, διὰ, μετὰ, παρὰ, ἀντὶ, ἐπὶ, ἀμφὶ, ἀπὸ, ὑπὸ, ὑπέρ.
նովր. եւ յոքնականք են որք զբազումս՝ որպիսի. մեք. մեր։ Եւ ի դերանուանցս՝ են որ անբաղաւդք են. եւ են՝ որ բաղաւդք. անբաղաւդգ՝ որգոն. ես. եւ բաղաւդգ՝ որզան. իմս։
ժթ՟։ Յաղագս նախադրութեան:
Նախադրութիւն է բառ նախադրեալ յամենայն մասունս բանի, ըստ բարդութեան, եւ ՚ի բաղ— դասութեան. եւ են ամենայն յիսուն. ներ. արտ. ատր. ապ. բաց. նը. նըն. բար. բաղ. շաղ. շար. մուշտ. զով. ջոկ. պատ. նախ. կանուխ. վաղ. առ. արդ. վեր. ըստ. ընդ. ենթ. ըստոր. խոն. ունչ. զկնի. յետ. տար. մատ. յար. քող. գաւ. թափ. պար. կար. փար. բակ. հիռ. թեռ. հակ. դեր. փոխ. մակ. քան. գեր. աւել. վասն. յաղագս։ Եւ ստորադասք են ՚ի սոցանէ երեք. սակս. կից. որդ։
