j64 Œuvres de Descartes. 4ï6-4a7-
folas imagines in phantafiâ depidas, contra id quod expreffe aflumpfi, reftringis.
4. Idem hîc^ facis, cùm negas fubftantiae effe ve-
517 ram ideam, quia nempej fubftantia non imaginatione, fed folo intelledu percipitur. Atqui dudum ego pro- 5 teftatus fum, ô caro, nihil mihi negotii efle cum illis qui folâ fuâ imaginatione, non autem intelledu, uti volunt.
Ubi verô ais fub/îantiœ ideam nihil habere realitatis, quod non habeat ex ideis eorum accidentium, fub quibus 10 \vel quorum injîar concipitur^ , probas te rêvera nuUam habere diftindam, quia nunquam fubftantia inftar accidentium concipi poteft, nec fuam realitatem ab iis mutuari ; fed contra vulgo a Phiiofophis acciden- tia fubftantiarum inftar concipiuntur, nempe quoties i5 realia efle dicuntur. NuUa enim accidentibus reali- tas (hoc eft nuUa entitas plufquam modalis) tribui poteft, quae non ab ideâ fubftantiae defumatur.
Porro ubi ais ideam Dei haberi tantùm ex eo quod audiverimus quœdam aiîribuîa de Deo enuntiari'^, vellem 20 adderes undenam ergo primi homines, a quibus ifta audivimus, eandem Dei ideam habuerint. Si enim a fe ipfis, cur non etiam eandem a nobis habere poflTu- mus ? Si verô a Deo révélante, ergo Deus exiftit.
618 I Cùm autem addis, eum qui infinitum quid dicit, a 5 attribuere rei, quam non capit, nofnen quod non intel-
8 Après volunt, non à la ligne (/" et a' édit.). — 18 Après defta- matur, même remarque.
a. Page 384, 1. 25.
b. Page 286, 1. 7-9.
c. Ibid., 1. 16-17.
�� �
