29-30. COMPENDIUM MuSIC^. II 5
divifiones & fimul cum aliâ voce differenti confonare, nifi admodum difficulter, vt facile eft experiri. Prae- terea femitonium minus iungeretur tono maiori, cum quo valde ingratam diffonantiam generaret; confifte- 5 ret enim inter hos numéros 64 & 7^ ; ideoque vox per taie intervallum moveri non poffet.
Verùm, ut meliùs folvatur hsec obiedio, notandum eft acutum fonum validiori, vel fpiritu in voce, vel tadu five pulfu in nervis, indigere vt emittatur, quàm gra-
10 vem : quod experitur in nervis, qui quo magis tendun- tur, eo acutio]rem edunt fonum; atque etiam poteft probari, ex eo quôd maiori vi dividitur aer in minores partes, ex quibus exit fonus acutior. Sequitur autem etiam ex his fonum, quo acutior eft, eo validiùs etiam
i5 aures ferire.
Ex quâ animadverfione, vera, opinor, & pfimaria ratio dari poteft, quare gradus fint inventi : nimirum, id fadum efte exiftimo, ne, fi per folos confonantiarum terminos vox incederet, nimia inter illos foret difpro-
20 portio in ratione intenfionis; quae & aujditores &. can- tores fatigaret.
V. g.% fi velim ab A ad B afcendere, quia longe for-
��A ^ C < 5I
��s¥
��tiùs fonus B aures feriet, quàm fonus A, ne ifta difpro- portio fit incommoda, ponitur in medio terminus C,
a. Figure très imparfaite dans le MS. de Middelbourg, où la note B n'est pas indiquée, ni la note C (seules les lettres ont été tracées, et encore C se lit difficilement).
�� �
