Page:Descartes - Œuvres, éd. Adam et Tannery, X.djvu/227

La bibliothèque libre.
Cette page n’a pas encore été corrigée

lo-u. COGITATIONES PrIVAT/K. 2 1/

|Ab amicis reprehendi tam vtile, quàm ab inimicis laudari gloriofum ; & ab extraneis laudem, ab amicis veritatem exoptamus.

Sunt qusedam partes in omnium ingenijs, quse, vel 5 leviter tadse, fortes affedus excitant : ita puer forti animo, objurgatus, non flebit, fed irafcetur; alius flebit. Si dicatur infortunia multa & magna accidiffe, triftabimur; fi quem malum in caufâ fuifle addatur, irafcemur. Tranfitus à paflione in paffionem, per vi- 'o cinas; faepetamenà contrarijs validior tranfitus, vt fi in convivio hilari triftis cafus repente nuntietur.

Vt imaginatio vtitur figuris ad corpora conci- pienda, ita intelledus vtitur quibufdam corporibus fenfibilibus ad fpiritualia figuranda, vt vento, lumine :

'5 vndè altiùs philofophantes mentem cognitione poflu- mus in fublime tollere.

Mirum | videri poffit, quare graves fententiae in fcriptis poetarum, magis quàm philofophorum. Ratio eft quod poetse per enthufiafmum & vim imaginationis

2o fcripfêre : funt in nobis femina fcientise, vt in filice, quse per rationem à philofophis educuntur, per imagi- naticnem à poetis excutiuntur magifque elucent*.

Dida fapientum ad pauciffimas quafdam régulas générales poflunt reduci.

»5 Ante finem Novembris Lauretum petam, idque

a. Phrase traduite presque mot pour mot par Baillet, dans un passage qu'il déclare tiré des Olympica. (La Vie de Monfteur Descartes, t. I, p. 84.) Voir ci-avant, p. 184, 1. 19-28.

Œuvres. V. 28

�� �