Page:Descartes - Œuvres, éd. Adam et Tannery, X.djvu/229

La bibliothèque libre.
Cette page n’a pas encore été corrigée

i4-i8.

��COGITATIONES PrIVAT^.

��219

��10

��dem eum veriùs philofophatum arbitramur, | qui res quaefitas feliciùs affimilare poterit fenfu cognitis.

Ex animaliumquibufdam adionibus valde perfedis, fufpicamur ea liberum arbitrium non habere.

Contigit mihi ante paucos dies familiaritate vti in-

genioliffimi viri, qui talem mihi quseflionem propo-

fuit" :

Lapis, aiebat, defcendit ab A ad B vnâ hora; attra-

hitur autem a terra perpétua eâdem vî, nec quid deperdit

ab illâ celeritate quœ illi imprejja ejî priori attraélione.

Quod enim in vacuo movetur,femper moveri exiftimabat.

Quserilur : quo tempore taie fpatium percurrat.

Solvi quaîilionem. In triangulo ifofcelo redangulo,

ABC fpatium <motum> x '5 repr?efcntat; inœquali-

tasfpatij à pundo A ad

bafim BC, motûs inse-

qualitatem. Igitur AD

percurritur tempore, 20 quod A DE repraefen-

tat; DBverô tempore,

quod DEBC repraefen-

tat : vbi efl notandum

minus fpatium tardio- B 25 rem motum reprsefentare. Efl. autem AED tertia pars

DEBC : iergô triplo tardiùs percurre-t ADquàm DB.

a. C.cnc question aurait été posée à Descartes en nov. ou déc. 1618 et le vir uigeniojijfimus ne serait autre qu'Isaac Beeckmann. Voir ci-avant, p. 75 et p. 58.

b. .Note de Leibniz: « Si A Ddimidia ipfitis DB. » [UireAB, et non DB.)

��� �