Page:Descartes - Œuvres, éd. Adam et Tannery, X.djvu/304

La bibliothèque libre.
Cette page n’a pas encore été corrigée

292 Opuscula Posthuma. 3-4-

eandem proportionem ciim reélangulo fub lateribus com- prehenfo, quam habet in altero îriangulo : tune, in vtroquc triangulo, anguli bajibus oppo/iti funt inter fe œquales : Jiquldem potentiœ laterum in vtroque fint majores potentiâ bajis, vel in vtroque minores; fed, fi in vnofint minores, in altero majores, tune duo illi anguli bafibus oppofiti funt œquales duobus réélis^.

Trianguli acd ût acijj ad^ /cdl/. Si diuidalur angu- lus acd bifariam lineâ ce,

���T

entae,^;-^,ed^^,&ce v/^IK+^^^ÇK+Ih!^ ,0

��vel ce =0 l/>,^ _ :-—:iïtl — ^. Item diuidatur bafis ad bifariam in b, erit linea

��cb<^> \/liq-L^q + l,j^q,

Hinc theorema eft quod, angulo acd diuifo bifa- riam, linea diuidens diiiidit etiam bafim in paries quae i5 feruant laterum proportionem : id eft ac eft ad ed, vt ac ad cd.

a. Ici s'arrête, un moment, pour reprendre ci-après, p. 293, I. 7, la concordance entre le MS. de Leyde et l'imprimé d'Amsterdam. L'inter- valle :7'r«aHg'M/j...ce«/n/frr^(l. 8, à p. 293, 1.6, ne se trouve que dans le M S.

�� �