Page:Durand de Mende - Rational, vol 5, traduction Barthelemy, 1854.djvu/151

La bibliothèque libre.
Le texte de cette page a été corrigé et est conforme au fac-similé.

(IIe à Timoth., iv) ; quelquefois, Plures facti sunt sacerdotes (aux Hébreux, chap. vii) ; d’autres fois. Dedit Dominus confessionem (Ecclés., chap. xlv) ; ou bien, Justus cor suum (Ecclés., chap. xxxix) ; ou Sapientia laudabit animam (Ecclés., xxiv) ; ou Justum deduxit Dominus (Sagesse, chap. x) ; ou encore, Doctrinis variis (aux Hébreux, chap. xxiii) ; quelquefois, Ego enim jam delibor (IIe à Timoth., iv) ; L’alleluia est : Justus germinabit (Isaïe, chap. xxxv). Or, on dit quelquefois l’évangile Sint lumbi vestri præcincti (Luc, xii) ; quelquefois, Vigilate (Math., xxiv) ; quelquefois encore, Homo quidam peregre (Math., ii) ; d’autres fois, Videte et vigilate (Math., xiii) ; d’autres fois, Homo quidam nobilis (Luc, xi) ; d’autres fois encore, Nemo accendit lucernam (Luc, chap. xi) ; ou bien, Vos estis sal terræ (Math., v) ; ou encore, Nolite timere, pusillus grex (Luc xii). La postcommunion est : Quinque talenta (Math., xxv) ; et quelquefois, Fidelis servus (Math., xxiv ; Luc, ix).

IV. Pendant les heures, on dit le capitule Ecce sacerdos (Ecclés., chap. liv) ; et celui-ci : Benedictionem omnium gentium (ibid.) ; et celui-ci : Cognovit eum (ibid.) ; et celui-là : Justum deduxit (Sag., chap. x) ; et celui-là : Justus cor suum (Ecclés., xxxix) ; et cet autre : Magnificavit eum in conspectu regum (Ecclés., chap. xxv) ; mais ici on dit Magnificavit, et ailleurs Glorificavit ; et celui-ci : Labia sacerdotis custodivit (Malachie, chap. ii) ; et celui-là : Non est inventus similis illi (Eccl., xxiv) ; et Fungi sacerdotio et habere laudem (Eccl., lv) ; et cet autre : Talis decebat utesset nobis pontifex (ibid.) ; et cet autre encore : Collaudabunt multi sapientiam ejus, et usque in sæculum non recedet memoria ejus (Ecclés., xxxix) ; et celui-ci : Honestavit illum in laboribus (Sagesse, x) ; et celui-là : Custodivit illum ab inimicis (ibid.).

V. Il faut remarquer que, si plusieurs fêtes tombent le même jour, on célèbre l’office de celui qui a une plus grande renommée. On a parlé de cela dans la préface de cette partie.