1 κιναυνευσειε κείνου * του νοσε’οντος, 3ς τον άρτον γ^ τήν μαζαν ακαιρως προσηνεγκατο. ϊαυτα οή πάντα ^ τεκμήρια, οτι 4 αυτή ή τέχνη ^ πα^α ή ιητρική τΐ) •" αύτε’τ] δδω ζετεομένη ευρίσκοιτο αν.
9. Και ει 7 μεν ήν απλώς, ωσπερ * υφηγέεται, οσα μεν ^ ήν l<y/yρο’τερα ’° εβλαπτεν, οσα ο’ ήν άσΟενε’στερα ώφέλεέ τε και " έτρεφε τον καμνοντα και τον υγιαίνοντα, εύπετες αν ήν το’^ πρηγμα ’τζο’ααο^ γαρ του άσφαλίος αν ε’οει περιλαμβάνοντας άγειν επι το ’^ άίτΟενεστατον. Νυν δε ουκ έλασσον αμάρτημα, ’ * ούοε ήσσον λυμαίνεται τον άvOρoJπov, ην ’^ ελάσσονα και ενδεε’στερα των ’ικανών "^ προσφερηται • το γαρ του λιμού μέρος "’ ουναται ισ/υρώς εν τη φύσει του άνΟρο’)που και ’^γυιώσαι και άσΟενε’α ποιήσαι και άποκτεϊναι. Πολλά δε και άλλα κακά, έτεροϊα ’i' μεν των άπο πληρώσιος, ου/ ήσσον οέ ^ άμα δεινά " και άπο κενωσιος• ^^ δι’ ων πολλον ^’ ποικιλο^τεράτεκαι δια ^* πλεονος άκριβίης εστί. Δεϊ γαρ μέτρου τίνος στο/άσασθαι• με’τρον δε, ουδέ σταΟμον, ουδέ αριθμόν ούδενα άλλον, προς "^ δ άναφε’ρων ειση το ακριβές, 27 ουκ
copistes. C’est même cette considération du y. resté devant âv ( ce /.où ne se prête pas à la construction ), qui me fait croire que dans la négation il y a une faute de copiste, et non l’indice de deux antiques éditions différentes du traité de l’Ancienne Médecine. En effet, avec la négation, Hippocrate voudrait dire que l’un est plus incommodé que l’autre ; sans la négation, que l’un est autant incommodé que l’autre ; et ces deux sens seraient acceptables. Mais, je le répèle, je ne crois pas avoir là la trace d’une double édition ; car le membre de phrase où est ώ βλαβερωτίρ/,ν est irrémédiablement mutilé dans tous les manuscrits, excepté dans 2255 ; el dans καν il y a aussi l’indice d’une erreur de copiste. — ’"^ d 2253 ; om. in vulg. étal. codd. L’article est indispensable.
1 Κινουνεΰσει έκ :ί-/ου 2233.Nous avons là un des exemples delà manière dont les erreurs s’introduisaient dans les textes. Au lieu de lire κιν^’υνεύσειε κείνου, le copiste a lu κινδυνεύσει εκείνου ; puis il a écrit oi au dessus delà terminaison. Un autre, admettant la correction, aurait mis κιν^υνεύσοι ; et ainsi le texte aurait souffert une altération déjà grande. — ^ τε pro τώ 2iH. — ’ "à τεκμ. 2140, 2 < 43, 2143,2142. — ^ 22 33, 21 40,2255.αύττ 2143, 2141, 2145, 2142.-ταύτ-/ι vulg. — ’ 2235,Trâcaom. vul ?. et al. codd. — ^ αύτΐί 2233.-αυτεν, om. vulg. et al. codd.όλω pro ό5ω cum signo 2233.ζτ,τουμε’νΛ 2253. — ’ry om. Zving. et Heurn. in marg.-arXouv 2233. — ’ύωτ,γττο 2253.ύφ/ιγεϊται cœt. — 9 ουν pro ίν 2143. — ■" έΟ.απτον 2145.ώφε’λει omnes.^ — ■ " έ’τρεφενκαΐ 2233. — ’" πρ. 2233.-7ρτ ;υ.α vulg. et al. codd. — άσθενε’στείον 2235.-c/).aaaov 32ο5. — ’^Scriptiim inmarg. r, où ^έ ίσον in 2255. — 15 ίέ 2«45, 2142. — 16 τνροσφίρόται 2141. — 17 ’Τρ,ε’νος ισχυρώς ενδ’ύνεται 2233. -Variante très remarquable, — ’* 2253. ύγιώσαι vulg. et al. codd.La leçon de 2253 s’accorde mieux avec le sens général delà phrase, bien que la leçon vulgaire put aussi être acceptée. — ’SjAèvom. 2253.-ά7 :οπλτ,οώσιος 214t. — ’" άαα cm. 2255, — ’2233. -και ίπο om. vulg.-y.aÎ. ά. x.sv.om. 2140,2235,2143,2141,2145,2142,2144. — "^lon 2255.-7 ;ολλω cod. S. ap. Foes,— ""2233,ποι/.’.λωτόοϊΐ vulg. et al, codd.-La leçon vulgaire ne peut pas être ronservée. A quoi se rapporterait cet adjectif féminin ? à κί’νωσις ? mais alors le raisonnement ne se suivrait plus ; car la difQcullé de la médecine (Hippocrate l’a dit plus haut ) est de savoir laquelle il faut, dans un cas particulier, employer, de la réplétion ou de l’évacuation ; car, mal appliquées, elles sont également dangereuses. — ’* πλείονος 2253.άκριβείτ,ς 2253, 2140, 2145. — ^’ άριΘυ.ον ούτε σταβι/.όν 2253. ού^ένα om, 2253 άλλου 2143. — "^ όν vel ο 2253. ον cod. F. ap, Foes. — :’ 'm^’ αν εΰροις 2253,=ûao !ç 2253, 2145, 2142.
