« E si’n aiso falhiam, no i ha vela ni rem
« Tro que tota Proensa e Belcaire laissem,
« O per cobrar los nostres ab lor nos acordem.
— En Folcautz, » ditz lo coms, « en aisi o farem ;
« E si en aiso falhiam, so que no i falhirem,
« Tot dreit al comte jove messatge trametrem,
« Que los baros nos renda, e apres nos n’irem ;
« E si non o fazia tant de l’aver darem
« A totz los seus ministres perque los decebrem.
« En aquesta maneira los baros cobrarem,
« E totz nostres dampnatges apres restaurarem.
« Dreitament a Tolosa sempre cavalgarem ;
« E l’aver que lai sia cominalment partrem,
« E per cel que remanha los ostatges trairem ;
« E ab la manentia en Proensa vindrem,
« Avinho e Maselha e Tarasco pendrem
« E cobrarem Belcaire.
« Nos cobrarem Belcaire el castel el cristal,
« Els trachors quel renderon farei pendre al pal ;
« E s’ieu nols pren per forsa neguna res non val ! »
Mas n’Ugues de Laici li respondec per mal :
« Per Dieu, bels senher coms, be jutjatz per cabal ;
« Ans i auretz a metre del pebre e de la sal
« Que mais cobretz Belcaire nil castel principal.
« Greu pot hom castel toldre a senhor natural,
« Car ilh lo comte jove per fin’ amor coral
- ↑
— 4772. Ms. so d. lo c. — Dans la réd. en pr. ce discours est attribué au frère du comte de Montfort, et vient après que l’opération conseillée par Foucaut a été tentée et a échoué.