tivement, incline néanmoins pour le ſa1ut d’Ariſtote, mais avec cette louable retenue,
poteft dubitari, mifi forte memini comtigiffè putar, quod perfpicue Hiftoria fàcra comvincitur, ut do cet Auguffimus im ea, de qua di xi Epiftola (Epift. 49.) de his ipfis rebus edifferens, cujus verba im fra fcripta fiint. Cum enim nonnulli commemorantur in fan&tis Hebraicis libris jam ex tempore Abrahæ, nec de ftirpe carnis ejus, nec ex populo Ifraël, nec ex adventiria focietate in opulo Ifrael, qui tamen hujus àcramenti participes fuerunt : cur non credamus etiam in cæ teris hac atque illac gentibus alias alios fuiffè, quamvis eos commemoratos in eifdem aucto ritatibus non legamus ? Ita fà lus religionis hujus, per quam folam veram falus vera, veraci terque promittitur, nulli un quam defuit, qui dignus fuir, & cui defuit, dignus non fuit. Hæc Augtiffiiius. Adde quod ille comatus, qualifcumque eff, quo cumque jure divino homines uteren, tur, & quibufçunque fácramentis elTènt iititiati, etiam Evangeiicis, femper ab eo poffulatus eft, qui ex odio peccati a fè coiiiimiffi ad Dei gratiam filuti meceffàrium afpiraret. De hac enim præpa ratione ad gratiam, quæ latius patet, & fuit cinnibus omni tem pore neceffiria, différendum ma gis erat, quam de illit altera h0 1ninein dignum, fèu idoneum fa ciente, qui de Chrifti myfferiis di vinitus extri ordimeiii doceretur, quod pawcis fingulari Dei beneficio contigit. Nos enim, & ut arbi que
tror ii, qui tuam femtentiam fcifci tabuntur, mom de privilegio, fèd de communi prifcarumgemtium con ditione laboramus. Quod fecun do loco Ethmicos, Philofophos, a Paulo im Epiftola ad Romanos (cap. 1.) damnator effe dicis, /tis eo loco Paulum de improbis, & vitiofis, idolorumque cultoribus memorare, qui cum Deum cogn0 viffemt, mom ficut Deum.glorifica verumt, quorum hominum condi tio in omni religione damnatur : nobis autem de viris fapientibus, & optimis fermo eft, qui unuin Deum agnofcebant, & venera bantur, ejufjue praeceptis ad ju ris multuralis præfcriptum obtein perabant. De quiùus Paulus idem mom ita multis verbis inter jeétis differens, mon quod audito res, fd quod fit&fores egis effemt, juffificatos effe teftatur, qüippe qui fine doéìrina Mofììcæ legis maturaliter, id eft maturali ratio me doéti, præcepta legis ejufiem ad iiiorcs fcilicet pertimemtta face venit. Haec enim eadem fitmt utriufjue legis veteris, & itcm Evangelicæ coiiimnuntia, & omnia divimut. _Quod oljicis poffr.mo de fide Chrifti, quo præjidio ad falutem ommi tempore mteceffirio veteres Philofòphos imftru&os fuis fé megas, fi ciaram & expreffùnt fidem im Philofòphis poftulis, idem argumentum valebit in Hebræor, Qnottis emim quifjue veterum lw dæorum : clarum hubuit Chrifti, ejufjue myfteriorum motitiam, qut • fidem ? Non igitur aperta, &, explicata Chriffi fides prifëis csl
