fait conſcience de prononcer un jugement de condamnation abſoluë, comme font pluſieurs, contre ce Philoſophe & ſes ſemblables.
non eſſe a virtute & conditiomeſa. pientis alienos, cum in his moderandis virtus moralis fit occupata. Epicurei voluptatemn ſummum bo mum eſſe contendebant. Stoïci vero ſola virtute vitam beatam metie bantur, etiam ſi quis vir optimus extrema inopia 5 maximis cala mitatibus urgeatur, reclamante Paulo, qui ad calamitates, quibus Chriſtiani initio naſcentis Eccleſiae conflictabantur, intuems in hanc vocem proripuit : Si in hac vita tantum ſperantes ſumus in Chri ſto, miſerabiliores ſumus omni bus. Praeterea mec iram, nec cu piditatem in ſapientem, quales ſe videri volebant, cadere contende bant, ut tacita contemtus rerumn humanarum, 5 divina cujusdam, conſtantiae, 5 integritatis profes…ſione ſeſe vulgo, 5 ſuam diſcipli mam commemdarent. Ita cuin Ari ſtotelis doctrina, &9 ejus praece. ptis a natura duétis, ut Epicureo rum libido &9 diſſolutio, ſic Stoico rumineptioe, venditatio cum eorum exiſtimationis jactura a Peripate ticis convincerentur, factum eſt, ut multi ex his duabus diſciplinis, quae poſt mortem Ariſtotelis inva’leſcere coeperunt, aemuli 5 obtre ctatores ejus exiſterent. Quorum vanitaten 5 petulantium Suidas diligentiſſimus auétor, 5 idempru · dentiſſimus paucis verbis adnota vit in verbo, Ariſtoteles, qui cum de calumnmiis Timaei cujusdam in Ariſtotelem petulanter jaétis memoraſſet : Sed is, inquit, dum talia jactat, vix hominum nu-
mero mihi habendus eſſe vide tur, circulator, petulans, & ra bula loquaciſſimus. Ariſtoteles enim notarius naturoe fuit, cui ſcilicet natura ipſa ſcribenda di ctabat, & qui calamo intelle ctum irrigabat, qui nihil for taſſe rebus utilibus indigebat : quanquam figmentum refellere majoris artificii eſt, & ſuperva caneum. Caeterumn invidemdica lumuiandique occaſio inde primum Graeculis quibusdam leviculis, d9’famelicis hoiuinibus data eſt, quod Ariſtoteles a Philippo Rege Macedo mia vocatus, Lyceo reliéto, in aulam veniſſet, ibique pro virtutis, d3º doétrinoe magnitudine indulgenter fuiſſet habitus, quaſi literarum ſtu dio, in quo ſolum acquieſcebat, 5’in quo dies ac moétes, ut res ipſa docet, ad extremum ſpiritum coit ſuiuens, extinctus eſt, contemto, inertioe ſeſe, atque deſidiae, 5’de ſidioſorum voluptatibus tradidiſſet. Quorum ommium levitas, 5 impu dentiſſima memdacia valido ſcri ptorun ejus argumento redargum tur : tot enim libros Ariſtotelem in omni doctrinarum genere ſapiem tiſſime, 3’cum magna 5 conſentien te hominum approbatione confe ciſſe conſtat, ut miremur eis elu cubrandis unius hominis aetatem — ſuffeciſſe. Quo declaratur Ariſto teles in ſtudio literarum, 5 opti maruin rerum contemplatiome, id eſt in optima virtute, à5 divinae felicitatis aemula omnem aetatemt conſumſiſſe, jucunditate ſcilicet laborein ininnente, qha, ut peri
