Page:La Mothe Le Vayer - Œuvres, Tome 5, Partie 1, 1757.pdf/64

La bibliothèque libre.
Cette page n’a pas encore été corrigée
54
DE LA VERTU DES PAYENS.


ment que rien ne nous obligeoit à deſeſperer de la felicité éternelle des Païens, qui n’é-

    & oû il ne feint point de decla rer à ce Souverain Pontife la bonne opinion qu'il avoit de elques Gentils, tant à l'égard †vertus, que de leur ſalut Voici comme il s'en explique, & c'eſt ce qui m'a obligé § le citer quand je parlerai de Sene que. Cujus (Eccleſia quoe a pri zno Abelo juſto coepit) per omnes etates fucre participes 5 Philo ſophi multi, # alii moribus prae diti, Deum optimum maximum colentes, ac quod poſt futum ex eis reſtaret tutum ipſius fore pro videntia putantes. Atque ut alios jam receptos praetcream, quis ex Graecis Pythagoran, Socraten, Ariſtidein, Apollomium, ex Lati mis item Nuinam, Naſicam, Pau lum AEmilium, &'AFiitilianum fi lium, Catones duos, deinde Sene cam, Trajanum, Titum, quorum medeſtiae tam multa mobis exem · pla traduntur ; non exiſtimaverit curae Deo fuiſſe dum viverent, ut verum ſpientiae luinen, quodnun quam etiam ex ſèntentia Platonis in vita ſerum eſt, quandoque adi piſcerentur ; & cum poſtea defun éiis mitius actum extitiſſe ?

    Sixtus Senenſis, qui dédia ſa ſainte Bibliothéque au Pape Pie Cinq, après avoir oppoſé dans le ſixiéme livre annot : 51. des paſſages de St. Auguſtin, à ceux de St. Iean Chryſoſtome, de St. Iuſtin Martyr, & de St. Clement Alexandrin, ſur le ſu jet que nous traitons, conclud pour ces derniers, en ce qu'ils ont favoriſé le ſalut des Païens vertueux & non Idolâtres, &
    uſe de ces propres termes : Gen tilibus, ſi qui abſque Mediatorir notitia ſulutem ſunt conſecuti, ſà tis fuit implicitam habere fidem, in unius Dei crednhtate incluſam, . hoc eſt ut Deun eſſ crederent hu mani generis ſervatorem, juxta or dinem in ſua admirabili providem tia occultum, 5 aliquibus ipſo ruin Vatibus ac Sibyllis peculiari privilegio rcvelatum.

    Iacobus Faber Stapulenſis ſe fait lui-même cette propoſi-- tion ſur le ſecond chapitre de l'Epitre aux Romains. Putan duinne igitur eſt his etiam tempo rilus aliquos abſque tradita lege ſalvari poſſè ? Voici ſa réponſe. Etſi ſecreta Dei judicia ſoli Deo ſunt relinquenda, reſpondeat ta men forſitan quiſpiam : Si puta mus quaſdam ignoti orbis regtones, ad quas nomdum Evangelium per latum ſit, nomdum auditum : ubi habitatores maturali lege Deum di ligant ex operum magnificentia jama cognituin, 5 proximos ut ſitos com ſimiles ; parentes officioſe colant : injuſtitias, quas ſibi fieri molint, ad alios vitent ; 5 catera, quae lex divina (excepto ceremoniarum. ritu) mandat, faciant : quod ſi e ventu aliquo Natura ſancita trans grediantur, paeniteant, ſuſpirent que ad eum quem parentem orbis, &9 tanti ornatus ac providentiae credunt authorem, maturalique in ſtimétu veniam precentur : tales, inquam, credere ſalvandos fore, meque divina pietate (cujus miſe ſericordia plena eſt terra ) indi gnum, meque Apoſtolicoe ſententiae adverſum. Verum caeteris exiſten