Page:Parépou - Atipa, 1885.djvu/130

La bibliothèque libre.
Le texte de cette page a été corrigé et est conforme au fac-similé.

pas grossò qui fait chin ; to ké tendé yé. Lò yé paillé oune agouti, hein ! to wa crai ça cléron sodat, qui dèiè li.

— Pitit bassette la, Babouguio, a pi fò la ; òte la, ça Bonfemmera.

— Longtemps, mo té ca dépensé, mo soumaqué, pou acheté gros chin ; yé pas millò, passé ça yé la.

— Sanmedi, à soai conça, mo ca fronmein yé, pou moune pas vòlò yé, meinnein la chasse. To savé, chin di chasse, dipis yé wai chassò qué fisi, yé ca souive yé. Pitit milate yé la vòlò Babouguio, dé foai caba.

— Annein passé, mo té gain oune bon chin, yé vòlò li conça, et pis, oune pitit milate kioé li, la danbois.

— Mé quichose mo Atipa pas wlé wai la ! Yé pas savé distingué couri vianne di couri chin, yé ca détrit ou bête conça. temps di Chòvette, a conça oune blangue kioé so oune chin. Chòvette bisque, hein ! Si yé pas té kinbé li, li té tiré blangue la.

— Li réson, dit Couillè. Et mo meinme, si mo té la danbois jou la, qué pitit milate la, lhôpital té ké gain so pa, lageôle té ké gain so pa.

— Lò di Chòvette, rouprendne Atipa, ça té