Page:Parépou - Atipa, 1885.djvu/32

La bibliothèque libre.
Le texte de cette page a été corrigé et est conforme au fac-similé.

toai di lavancé la, li té ca couté abo, sans dit engnin. Temps en temps, li té ca fait oune pitit sine di tête, pou fait Atipa comprendne ça té ca intéressé li, et pis, pou engagé zanmi la di continoin.

Lò Atipa rété palé moceau.

— A côté nom di lavancé la soti, doumandé Wacapou ?

— Compè, réponne Atipa, a zaffai dipis bongué té gendanme bois la Matouri. Òtefoai, dégrad té la grand savanne ; òbò dégrad, té gain oune posse sodat, yé té c’appelé, posse avancé. Moune savanne té séparé, di moune en ville. Lò moune té c’allé la dégrad, yé té ca dit, nous c’allé la lavancé. Blangue changé dégrad la di place, nom lavancé la souive li, jouq ici la.

— Compè, nous ca blié cò ; li ké midi, li temps, pou mo çassé doujenein. Mo femme ca anttandne mo, athò la. Posson ca baille bal, grondé sou, mo ké allé acheté dé. Vini qué mo.

Lò ou gadé pac posson la, chia ! Li pas gain chimin, pou passé ; posson tout patout.

Coutine Zòseph té rivé, en meinme temps, qué oune tas òte pêchò. Posson lécaille té ca fait chin, kou posson limon. Jouq lanmantin li té gain. Quand ou gadé zouie piti guiòle